Τέσυ Μπάιλα

Θυμίζει αιγαιοπελαγίτικη ακουαρέλα το νέο μυθιστόρημα της Τέσυς Μπάιλα, χωρίς ίσως το φως του Ελύτη που τόσο αγαπά, αλλά με ένα Αιγαίο του πολέμου και της παρανομίας που στις Άγριες Θάλασσές του δοκιμάζεται η ελευθερία και η αξιοπρέπεια. Από τον Δημήτρη Στεφανάκη Πρωταγωνιστής αδιαφιλονίκητος, ο Μιλτιάδης Χούμας, ήρωας στο μύθο αλλά και στην πραγματικότητα, διαπρέπει στις αποστολές διαφυγής με το καΐκι του, την «Ευαγγελίστρια». Η Μπάιλα αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο ντοκουμέντα και οικογενειακές αφηγήσεις ολοκληρώνοντας μια άτυπη τριλογία που άνοιξε με το «Μυστικό ήταν η ζάχαρη» και συνεχίστηκε με το «Ουίσκι Μπλε». Με ανισόπεδους αφηγηματικούς κόμβους αντιστρέφει συχνά τη δυναμική των γεγονότων συνθέτοντας μια διήγηση στην οποία αφθονούν οι στιγμές κρίσης. Στο τέλος μένει η γεύση μιας συναρπαστικής πλοκής που διαδραματίζεται σχεδόν πάντα στην κόψη του ξυραφιού. Μένει όμως και η αίσθηση της ακριβολογίας. Με δόκιμη γλώσσα και πλήρη γνώση του πραγματολογικού υλι...

Γράφει η Μάρθα Ιορδανίδου / φιλόλογος «Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά» καταλήγει ο ποιητής Γ. Σεφέρης στο ποίημά του «Τελευταίος Σταθμός», το τελευταίο ποίημα της ποιητικής του συλλογής «Ημερολόγιο Καταστρώματος Β’». Σ’ αυτήν την συλλογή ο ποιητής καταγράφει τις εμπειρίες του στο Κάιρο, όπου η ελληνική κυβέρνηση είχε καταφύγει όταν τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα. Ο ποιητής, όντας διπλωματικός υπάλληλος, την ακολουθεί και ζει από κοντά τις διπλωματικές ζυμώσεις μεταξύ των Ελλήνων πολιτικών και των συμμάχων, οι οποίες αφορούσαν το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας. Αποτυπώνει τους πολιτικούς αυτούς αγώνες, τις δολοπλοκίες και τους καιροσκοπισμούς ανθρώπων και υπηρεσιών, σε μια εποχή που o ελληνικός λαός με την Αντίστασή του συνέχιζε τον αγώνα εναντίον των κατακτητών και υπέφερε τα πάνδεινα (βασανιστήρια, πείνα, εκτελέσεις, κάθε είδους καταστροφές κτλ.).1 Στην ίδια ταραγμένη και αιματοβαμμένη εποχή αναφέρεται και το μυθιστόρημα της Τέσυς Μπάιλα «Άγριες Θάλασσες». Και...

Όσο η οικονομική δυσπραγία εκδοτών και βιβλιοπωλών αυξάνεται, τόσο ο διαχωρισμός της λεγόμενης «ποιοτικής» και «εμπορικής» λογοτεχνίας τείνει να γίνεται ολοένα μικρότερος. Δεν είναι πολύς καιρός που οι αναγνώστες με έκπληξη είδαν μεγάλο και «ποιοτικό» στα όρια του σνομπισμού εκδοτικό οίκο να κάνει άνοιγμα στην εμπορική λογοτεχνία και στο ρομάντζο, με σειρά μυθιστορημάτων με δηλωτικούς τίτλους και εξώφυλλα. Το ζητούμενο πλέον δεν είναι η εμπορική λογοτεχνία ή όχι, αλλά μια εμπορική λογοτεχνία που σέβεται τον εαυτό της. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία δηλώνει ότι είναι το μυθιστόρημά της η Τέσυ Μπάιλα και φροντίζει να μας αναφέρει μέσες άκρες την αληθινή ιστορία στο εισαγωγικό σημείωμα. Δεν χρειαζόταν ούτε ο πρόλογος για να μας πείσει, καθώς όσοι κατάγονται από νησιά αλλά και όσοι δεν κατάγονται έχουν ακούσει πολλές τέτοιες ιστορίες. Η δράση λοιπόν μεταφέρεται στην Γερμανο – Ιταλική κατοχή όπου οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες έχουν απαγορευτεί και ριψοκίνδυνοι καπετάνιοι με μικρά καΐκια μετα...

Βασιλικη Διαμάντη: Ο τίτλος προϊδεάζει κάθε αναγνώστη για το τι θα διαβάσει. Η πείνα, η κακουχία, η ανέχεια και το βαρύ θανατικό πλήττουν για ακόμα μία φορά την Ελλάδα. Ο πόλεμος με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς έρχεται πάλι να δοκιμάσει τον ελληνικό λαό. Με μεγάλο σθένος θα καταφέρει να σώσει πολλούς ανθρώπους και να γίνει ένας αφανής ήρωας της ιστορίας. Ποτέ δε θα θελήσει να μιλήσει για τον ρόλο του στον αγώνα. Το βιβλίο είναι άκρως συγκινητικό και σου δίνει τη δυνατότητα να μάθεις πράγματα και γεγονότα μέσω της εξιστόρισης των γεγονότων και του ημερολόγιου του. Φυσικά δεν μπορεί να λείψει η πατριωτική υπερηφάνεια και ένας έρωτας που θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση και ανάγκη στον ήρωα για να ζήσει σε μία απελευθερωμένη Ελλάδα. Διαβάζοντάς το βγήκα πιο “σοφή” και γνώρισα τον χαρακτήρα ενός ανιδιοτελή ανθρώπου που το μόνο που ήθελε ήταν τη λευτεριά χωρίς τυμπανοκρουσίες και τιμές. Σίγουρα πιστεύω πως όλοι μας οφείλουμε να διαβάζουμε τέτοια βιβλία και να κοσμούν τη βιβλιοθή...

Ένας αϊβαλιώτικος ζεϊμπέκικος… Ένας λεβέντικος χορός ξεδιπλώνεται… Μέσα από το στέρνο ξεχύνεται το παράπονο… Και γίνεται ο χορός μία σιωπηλή ευχαριστήρια δέηση για το ότι κάποιοι είναι ακόμα ζωντανοί… Σιωπηλά; Μα ναι. Ήταν επιλογή του. Πώς να βρεθούν τα κατάλληλα λόγια να περιγράψουν όλα αυτά που αντίκρισε, όλα αυτά που βίωσε, όλα αυτά που έγιναν κομμάτι της σάρκας του, ένα με την ψυχή του; Την ώρα που η Ιστορία χάρασσε νέα μονοπάτια στον δρόμο της και οι άνθρωποι ένιωθαν ανήμποροι να τα ακολουθήσουν, ο Μιλτιάδης Χούμας «άρπαξε» τη στιγμή και μετάλλαξε τον φόβο του σε σκοπό ζωής, και αυτός ο ίδιος φόβος ήταν που τον όπλισε με δύναμη. «Σηκώνω άγκυρα και φεύγω…», είπε. Και μ’ αυτά τα λόγια αναποδογύρισε την αθέατη κλεψύδρα του πεπρωμένου. Και ενώ ταξίδευε στις άγριες θάλασσες, εκεί που ο πόλεμος ήταν σκοτεινός και υγρός και η ειρήνη δε φαινόταν πουθενά, πάλεψε με τους συντρόφους του για το ακατόρθωτο. Δίπλα στον φιλέλληνα ταγματάρχη Parish, ο Μιλτιάδης δίνει στη συμμαχική οργάνωση «Δι...

Το ότι η Τέσυ Μπάιλα ξεκινάει το βιβλίο της μ’ ένα κομμάτι... από τους «Αργοναύτες» του Γιώργου Σεφέρη, δεν είναι ένα επικοινωνιακό τρικ, αλλά μια άριστη εισαγωγή γι’ αυτό που θ’ ακολουθήσει… «Ένας λαός γράφει ιστορία με τις πράξεις του…» μας λέει και εκεί αρχίζει το ταξίδι στις άγριες θάλασσες. Έχοντας στην «κατοχή» της οικογενειακές μαρτυρίες και ντοκουμέντα για το Μιλτιάδη Χούμα, τον καπετάνιο της «Ευαγγελίστριας», αφήνει ελεύθερη την πένα της μυθοπλασίας, με αποτέλεσμα το βιβλίο να είναι ένα πετυχημένο σύνολο εικόνων και αξιών… Αξίζει να αναφερθεί ότι αν και το βιβλίο είναι στην ουσία ένα «ιστορικό» μυθιστόρημα, η συγγραφέας καταφέρνει ν’ απαλύνει το ύφος του με γερές ενέσεις συναισθημάτων, με οδηγό τον έρωτα και την ελπίδα για το αύριο, αναγκάζοντας τον αναγνώστη να βυθιστεί στο ταξίδι της γνώσης, με αυξημένο το αίσθημα του πατριωτισμού. Ένα «εργαλείο» στα χέρια του απαιτητικού αναγνώστη που αναζητά ένα βιβλίο γεμάτο με μηνύματα και άφθονα στοιχεία για μια Ελλάδα που αρκετοί δεν...