Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2011

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ!

Εικόνα
«Ρήγισσα των παλμών και των φτερών του Αιγαίου Βρήκες με λόγια που προσηλυτίζουν το άπειρο Με φωτιά με λάβα με καπνούς Τις μεγάλες γραμμές του πεπρωμένου σου Τώρα μπροστά σου ανοίγεται η δικαιοσύνη Τα μελανά βουνά πλέουν στη λάμψη Πόθοι ετοιμάζουν τον κρατήρα τους Στην παιδεμένη χώρα της καρδιάς, Κι από το μόχθο της ελπίδας νέα γη ετοιμάζεται Για να βαδίσει εκεί με αετούς και λάβαρα Ένα πρωί γεμάτο ιριδισμούς, Η φυλή που ζωντανεύει τα όνειρα Η φυλή που τραγουδάει στην αγκαλιά του ήλιου». Από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, Ωδή στη Σαντορίνη, στο: Προσανατολισμοί, Αθήνα 1966. Αν ένα νησί διεκδικεί τον τίτλο ενός τόπου, που τον διέπει μια αρμονία σπάνιας ομορφιάς, ενός τόπου που αιώνες τώρα «καλπάζει» σε μια θάλασσα φωτός στο μέσο του αρχιπελάγους, τότε αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από την Σαντορίνη. Όταν το καράβι της γραμμής αφήσει πίσω του την ΄Ιο και μπει μέσα στον κόλπο που σχηματίζει η καλντέρα, η ψυχή του ανθρώπου δοκιμάζεται μπροστά στο ανυπέρβλητο δέο