Τέσυ Μπάιλα

«Το μυστικό ήταν η ζάχαρη» της Τέσυς Μπάιλα είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα. Ένα βιβλίο που πραγματικά καθηλώνει τον αναγνώστη. Ένα μείγμα στιγμών υψηλής αισθητικής που άλλοτε προκαλούν συγκίνηση και προβληματισμό και άλλοτε είναι πασπαλισμένες με ζάχαρη. Στιγμές ευφορίας, ευτυχίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας: «....Το μυστικό είναι η ζάχαρη, λοιπόν, σκέφτηκα. Η ζάχαρη που απαραιτήτως έβαζε στο φαί της, στα γλυκά, στη ζωή της. Μια σταλιά, όπως έλεγε, μια πρέζα ζάχαρη, και η ζωή γίνεται πιο γλυκιά κι αντέχεται....» Η Κωνσταντάκαινα , η Κατίνα, η Αντωνία, ο Κωστής, ο Σήφης, η Μαρίτσα, ο Θέμελης, ο Θράσος και πληθώρα προσώπων συντελούν μια ιστορία που ξεδιπλώνεται εντυπωσιακά. Όλοι πρωταγωνιστές, ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο, στο σανίδι του καλογραμμένου μυθιστορήματος. Πολύ καλά σκιαγραφημένοι, σωστά τοποθετημένοι παρουσιάζουν κάποια ήθη, έθιμα, συνήθειες με τόσο αυθεντικό τρόπο, λες και ζωντανεύουν την ιστορία στο μυαλό του κάθε αναγνώστη. Χαρακτηριστικά π...

Με ευωδιά βασιλικού «Το μυστικό ήταν η ζάχαρη» της Τέσυς Μπάιλα είναι από τα βιβλία εκείνα που λαχταρά η ψυχή να διαβάσει. Αναδίνει μια ατμόσφαιρα αλλοτινής εποχής, παντοτινά χαμένης, πλημμυρισμένης από ευωδιά βασιλικού. Από τις πρώτες αράδες η αφήγηση παρασέρνει τον αναγνώστη  κάνοντάς τον κοινωνό της ιστορίας. Χωρίς φανφάρες και στολίσματα, χωρίς συναισθηματισμούς και γλυκανάλατες περιγραφές παρουσιάζει την αλήθεια των πραγμάτων όπως είναι και βγάζει πηγαία συγκίνηση. Πώς είναι δυνατόν να μη δακρύσει κάποιος ακολουθώντας κατά πόδας την Κωσταντάκαινα στην άθλια καθημερινότητα της κατοχικής Κρήτης τότε που ο φόβος και ο θάνατος  ήταν μόνιμοι σύντροφοι των ανθρώπων ή ακούγοντας από τα χείλη της Μαρίτσας τις φρικαλεότητες των Γερμανών στα στρατόπεδα του Άουσβιτς; Πληθώρα θεμάτων διατρέχει το μυθιστόρημα χωρίς να γίνεται ωστόσο κουραστικό. Με εγκιβωτισμούς ανοίγει νέα παράθυρα στην ιστορία, πάντα όμως επιστρέφει εκεί που μας έχει αφήσει. Στις αναδρομές συχνά έχουμε κυκλ...

ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ 15.06.2013 Συντάκτης:  Ελένη Γκίκα http://www.diavasame.gr/page.aspx?itemID=PPG1385_1427#.Ub64jTFvu7k.facebook «Ασυλλόγιστα ο Οκτώβρης είχε να κάνει τα πρώτα φύλλα να κιτρινίσουν. Συστάδες δέντρων συνομιλούσαν ψιθυρίζοντας το τέλος του καλοκαιριού. Χρωματικοί πορφυρισμοί, παγιδευμένοι στα κλαδιά τους, λαμπύριζαν μες στη βροχή. Η γη ανέπνεε τις μυρωδιές της νοτισμένης προσμονής, αφού είχε περάσει πολύς καιρός από την προηγούμενη νεροποντή. Κολασμένα αναζητούσε να ξεδιψάσει απ' το υγρό της χάδι. Στην αριστερή πλευρά του δρόμου, μια συκιά, μόνη ανάμεσα στα τόσα αμπέλια, εξακολουθούσε να λατρεύει τον ουρανό, με στραμμένα σε ικεσία τα κλαδιά της, σ' ένα σιωπηλό θρήνο, ωδή στην αναπόδραστη μοναξιά της.» Ξεκινώντας «Το πορτρέτο της σιωπής», η Συνάντηση μοιάζει ρεαλιστική και σαφής, ο Τόπος είναι «το ψηλότερο σημείο της γης», το Όρος. Οι δυο καλόγηροι, πανομοιότυποι μέσα στο μαύρο ράσο – για να ενδυθείς εξάλλου τον μοναχισμό θα πρέπει να απαρνηθείς τη μέχρι τό...

Σήμερα, 14/6 στον Ιανό στις 18.00 σας περιμένουμε για να μιλήσουμε για Το μυστικό ήταν η ζάχαρη που κυκλοφόρησε χτες από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Στην Κρήτη του Μεσοπολέμου μεγαλώνει η Κατίνα, σ’ έναν κόσμο σκληρό αλλά αθώο. Η μοίρα της, ίδια με πολλών γυναικών της εποχής αυτής, θα την οδηγήσει στον μεταπολεμικό Πειραιά και στην ασφυκτική αγκαλιά του Θέμελη, ενός άντρα-γρίφου που ασκεί μια καταστροφική και ανεξήγητη γοητεία στις ψυχές των άλλων, παραμένοντας σκοτεινός και αντιφατικός ως το τέλος. Η ηρωίδα, ως άλλη Πηνελόπη, εγκλωβίζεται σ’ έναν αδιέξοδο έρωτα, σ’ ένα γάμο μαρτυρικό μ’ ένα μοιραίο Οδυσσέα που κρύβει καλά τα δικά του μυστικά. Από την προπολεμική Κρήτη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις προσφυγικές συνοικίες του Πειραιά, η ιστορία δεμένη με τα πέτρινα χρόνια της Ελλάδας, στροβιλίζεται γύρω από ένα ζευγάρι εκρηκτικό που βιώνει την καλοσύνη και τη σκληρότητα, την υπομονή και τον παραλογισμό, την αφοσίωση και τον αμοραλισμό. Ένα μυθιστόρημα-καλειδοσκόπιο μιας δύσκολης ...

Λίγες μόλις μέρες πριν την κυκλοφορία του τρίτου βιβλίου μου με τίτλο Το Μυστικό ήταν η ζάχαρη α πό τις εκδόσεις Ψυχογιός, η αναγνώστρια και φίλη Ευδοξία Κολυδάκη έστειλε την ουσιαστική της κριτική για Το πορτρέτο της σιωπής , εκδ. Έναστρον. Την ευχαριστώ ολόθερμα για την εμπεριστατωμένη άποψή της για το πρώτο μου βιβλίο! «…Ότι περισσότερο αναζητούσε στη ζωή του, αυτός, ο τόσο ιδιότυπος άνθρωπος ήταν ακριβώς αυτό. Να βρει τον εαυτό του. Να αποκρυπτογραφήσει τον μυστικό του κώδικα και να νιώσει τη μόνη και αληθινή του ουσία. Δεν ήταν ο ονειροπαρμένος, αλλά ο ονειροπόλος της ζωής. Ενας περιηγητής της αυτογνωσίας. Ο Παυσανίας της σιγής» . Ένα υπέροχα, «διαφορετικό» βιβλίο, που αξίζει να διαβασθεί με προσοχή από την αρχή μέχρι το τέλος του. Το θέμα του, ανθρωποκεντρικό, αγγίζει πολλά θέματα, κοινωνικά, φιλοσοφικά, συναισθηματικά, τη σχέση του ανθρώπου με το θεό, την αναζήτηση του νοήματος της ζωής, προβληματίζει και συγκινεί και πάνω απ’ όλα, προσφέρει αναγνωστική ικανοποίηση. Εξαι...

Το Πορτρέτο της σιωπής θέτει πολλά και καίρια ζητήματα, άμεσα συνδεδεμένα με τις διαχρονικές υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου. Από την Έφη Ριζά: http://www.culturenow.gr/21530/book-review-to-portreto-ths-siwphs-tesy-mpaila Μέσα από τις σελίδες του αναδύεται η εικόνα του προσώπου που περιπλανάται συναισθηματικά ενώ κινείται αγωνιωδώς για να ικανοποιήσει τα θέλω του που άλλοτε, ή μάλλον στην αρχή , είναι σαφή και ξεκάθαρα, είναι αυτά που πεισματικά υποστηρίζει, ενώ στη συνέχεια θολώνουν την όραση , υποχωρούν και τον ταλανίζουν. Αυτός είναι ο Γιάννης και αργότερα Χριστόφορος, ο άνθρωπος που συγκρούεται κατά μέτωπο και βασανιστικά με το περιβάλλον του, εισπράττει την σκληρή αντίδραση της μητέρας του και παρόλα αυτά μένει ακλόνητος και υλοποιεί την αρχική απόφασή του: να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να ζήσει στο Άγιο Όρος. Πόσο στέρεη όμως είναι η επιλογή του Χριστόφορου; Η συνάντησή του με τη Μαρίνα αργότερα θα του δείξει ότι δεν ήταν τόσο σταθερή όσο αρχικά εκείνος υπέθετε. Τι οδηγεί τ...