Τέσυ Μπάιλα

Ανακοινώθηκαν στις 15.02.2024 οι Βραχείες λίστες για τα Κρατικά Βραβεία 2023.  Με πολλή χαρά είδα ότι το ΛΕΓΕ ΜΕ ΙΣΜΑΗΛ είναι υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος του 2022. Ευχαριστώ θερμά την κριτική επιτροπή που το επέλεξε στη Βραχεία λίστα.  Δείτε εδώ την ανακοίνωση του Υπουργείου: ΥΠΠΟ ΒΡΑΧΕΙΕΣ ΛΙΣΤΕΣ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ  

  Τα δύσκολα χρόνια στην Πόλη Ενα πλέγμα χαρακτήρων και ανθρωπίνων σχέσεων σε μια ρωμέικη γειτονιά, από τα Σεπτεμβριανά μέχρι τις απελάσεις Εφη Ριζά-Σκύφα* Η συμπλήρωση εκατό χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης αποτελεί αφορμή για να συζητηθεί στον δημόσιο διάλογο το θέμα των σχέσεων που διαμορφώθηκαν έκτοτε ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία σε επίπεδο ηγεσιών και διπλωματικών σχέσεων, γιατί αντίστοιχα οι σχέσεις των λαών δεν είχαν διαταραχθεί ποτέ και φυσικά δεν ρυθμίζονται με συνθήκες. Τις διαμορφώνει η ίδια η ζωή, η συνύπαρξη, η καθημερινότητα και οι μνήμες που υφαίνονται. Τα δύσκολα χρόνια στην Πόλη Αυτό έρχεται να διαπιστώσει και να αποδώσει με πολύ επιτυχημένο λογοτεχνικά τρόπο η Τέσυ Μπάιλα στο «Λέγε με Ισμαήλ». Τίτλος προτρεπτικός και προστακτικός συνάμα, που υποδεικνύει στάση ζωής, μια φιλοσοφία αναγνώρισης και αποδοχής της διαφορετικότητας, ένα αίτημα συμφιλίωσης με την ουσιαστική ανάγκη του ανθρώπου για διασφάλιση της προσωπικής του αυτονομίας σε έναν κόσμο π

  «Λέγε με Ισμαήλ» της Τέσυς Μπάιλα (κριτική) – Μικροϊστορίες από το Πέρα μιας άλλη εποχής Γράφει ο Κώστας Δρουγαλάς Η Τέσυ Μπάιλα στο έβδομο μυθιστόρημά της με τίτλο Λέγε με Ισμαήλ (εκδ. Ψυχογιός) μεταφέρει το αφηγηματικό περιεχόμενο στην Κωνσταντινούπολη, και πιο συγκεκριμένα στο πολυφυλετικό Πέρα κατά την ταραγμένη δεκαετία 1955-1964. Ο τίτλος του μυθιστορήματος παραπέμπει ευθέως στην εναρκτήρια φράση του Μόμπι Ντικ του Χέρμαν Μέλβιλ, που με τον δικό του τρόπο κάνει την εμφάνισή του αρκετές φορές μέσα στο βιβλίο της Μπάιλα. Ένας πολυφωνικός θίασος Το μυθιστόρημα αποτελεί έναν πολυφωνικό θίασο με αρκετούς ετερόκλητους πρωταγωνιστές: τον Ισμαήλ, ιδιοκτήτη ενός καφενείου, καλόκαρδο και προσηνή λαϊκό· τον Ισίδωρο, φαινομενικά βλοσυρό αλλά βαθιά ευαίσθητο ιδιοκτήτη του μοναδικού ελληνικού βιβλιοπωλείου στο Πέρα· την περήφανη αρχόντισσα Καλλιάνθη που ξοδεύει τη ζωή της πίσω από κουρτίνες που κρύβουν το μυστικό της παρέα με τη Μέλπω· τη Γιασεμώ, μία αηδονόλαλη πρώην καλλονή που περιφέρεται

  Η Τέσυ Μπάιλα ξανά στους δρόμους της Ιστορίας Γράφει ο  Δημήτρης Στεφανάκης  //   Τέσυ Μπάιλα «Λέγε με Ισμαήλ», εκδ. Ψυχογιός   Το καινούργιο βιβλίο της Τέσυς Μπάιλα από τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι μια μαθητεία στα καπρίτσια της Ιστορίας. Κανείς δεν πεθαίνει τόσο φτωχός, ώστε να μην αφήνει τίποτα πίσω του», ισχυρίζεται ο Πασκάλ. Με αφορμή αυτό τον στοχασμό ο Μπένγιαμιν συμπληρώνει: «Ούτε βεβαίως και καθόλου αναμνήσεις. Μόνο που αυτές δεν βρίσκουν πάντα ένα κληρονόμο. Ο μυθιστοριογράφος επιφορτίζεται με αυτή την κληρονομιά και σπάνια χωρίς βαθιά μελαγχολία». Η βαθιά μελαγχολία πλανάται πάνω από τις μνήμες που κληρονόμησε ως μυθιστοριογράφος η Τέσυ Μπάιλα από ένα συνταρακτικό επεισόδιο της Ιστορίας. Δεν ήταν, καθώς φαίνεται, η Μικρασιατική καταστροφή ο επίλογος της ελληνικής παρουσίας στην απέναντι μεριά του Αιγαίου. Το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών έγινε με τα Σεπτεμβριανά του ’55 και τις απελάσεις του ’64. Η Μπάιλα επιχειρεί αυτό που μας λέει ο Λούκατς στην «θεωρία του μυθιστορήματος»:

  ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΕΡΑ Γράφει η Κατερίνα Λιάτζουρα ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ Στον Δρόμο του Πέρα [Λέγε με Ισμαήλ, Τέσυ Μπάιλα] Σύνταξη: Κατερίνα Λιάτζουρα 28 June 2023     «Ο χρόνος περνά όπως η ομίχλη πάνω από τη θάλασσα αφήνοντας στα κύματα τις αναμνήσεις σαν τις αχτίδες του ήλιου να παιχνιδίζουν». Με αυτήν την φράση ξεκινά η Τέσυ Μπάιλα το μυθιστόρημα της με τίτλο «Λέγε με Ισμαήλ» (εκδόσεις Ψυχογιός, 2022), δίνοντας το στίγμα του βιβλίου της και προϊδεάζοντας το αναγνωστικό της κοινό για το περιεχόμενο του βιβλίου. Γιατί για τον χρόνο μιλά η Μπαίλα και για τις αναμνήσεις που επιφέρει αυτός στο πέρασμα του. Για τον χρόνο που πέρασε πάνω από την Ιστανμπούλ ή την Κωνσταντινούπολη ή αλλιώς την Πόλη -πείτε την όπως θέλετε-, και τις μικρές και μεγάλες ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν εκεί, στις αρχές και στα μέσα του 20ου αιώνα. Και δεν έχει σημασία αν οι άνθρωποι αυτοί ήταν Τούρκοι, Ρωμιοί, Εβραίοι ή Αρμένιοι ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας, και δεν έχει καμία σημασία σε ποια γλώσσα ερωτεύτηκ

  «Την πραγματική σου τύχη τη συναντάς καμιά φορά ακριβώς εκεί όπου είχες αποφασίσει να πας για να την αποφύγεις» Γράφει η  Τζένη Μανάκη  //   Τέσυ Μπάιλα «Λέγε με Ισμαήλ». Εκδ. Ψυχογιός   Η  Τέσυ Μπάιλα  συγγραφέας με βαθιά ενσυναίσθηση για τον πάσχοντα άνθρωπο από τις απρόσμενες και αναπόφευκτες περιπέτειες της ζωής, επανέρχεται με το νέο μυθιστόρημά της που έχει για τίτλο την εμβληματική πρώτη φράση του βιβλίου ”Μόμπυ Ντικ” του Μέλβιλ. Με καμβά τη μελαγχολική – πάντα υπέροχη – Κωνσταντινούπολη της αρχής του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα, με την ιδιαίτερη, πλούσια αφηγηματική τεχνική της, δημιουργεί έναν θίασο ηρώων με πρωταγωνιστές τη Γιασεμώ, τον Ισίδωρο και τον Ισμαήλ γύρω από τους οποίους περιστρέφονται δευτερεύοντες, το ίδιο βαθιά ψυχογραφημένοι χαρακτήρες. Κορύφωση της αφήγησής της τα Σεπτεμβριανά του ’55 που ανιστορούνται ζωντανά θαρρείς βιωματικά. Αγριότητες που συνέβησαν εις βάρος των ομοεθνών μας κατοίκων της Πόλης,  μετά μια σειρά προσχεδιασμένων γεγονότων, -αφελώς

  Φωτογραφία: Βάσω Μαραγκουδάκη Τέσυ Μπάιλα: συνέντευξη στη Χαριτίνη Μαλισσόβα   Χαριτίνη Μαλισσόβα     Δημοσιεύτηκε 14 Ιουνίου 2023 Η συγγραφέας Τέσυ Μπάιλα γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία του ελληνικού πολιτισμού και Μετάφραση λογοτεχνίας. Εμφανίστηκε στην ελληνική λογοτεχνία το 2009. Έχει συνεργαστεί με διαδικτυακά περιοδικά και κείμενά της φιλοξενούνται τακτικά από την εφημερίδα  Η Καθημερινή της Κυριακής . Είναι συντάκτρια του λογοτεχνικού περιοδικού  Κλεψύδρα  και αρχισυντάκτρια του περιοδικού Literature.gr. Παράλληλα, συνεργάζεται ως μεταφράστρια σε εκδοτικούς οίκους. Μεταφράσεις της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, Έναστρον, Βακχικόν, Ιβίσκος, World Books. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα βουλγαρικά. Ασχολείται με τη φωτογραφία και ατομικές εκθέσεις της έχουν φιλοξενηθεί στο Πανεπιστήμιο Gakugei της Ιαπωνίας και στην Αθήνα. Είναι ιδρυτικό μέλος και διατελεί γενική γραμματέας του Σωματείου Λογοτεχνών και Φίλων της Λογοτεχνίας PEN Greece, που αποτελεί το επίσημο

Ένα μυθιστόρημα για την αγάπη, για την κατανόηση, για την συμβίωση, για την αποδοχή τού άλλου, τού «ξένου», του διαφορετικού. Ένα καλογραμμένο πόνημα μυθοπλασίας για την ανεκτικότητα, για την ειρήνη, για την ομόνοια, για την ευδοκία, για την αλληλεγγύη… Υπέρ αδυνάμου ο λόγος. Ο ορφανός Ισμαήλ «υιοθετείται» από την πλούσια Ελληνίδα αρχόντισσα τής Κωνσταντινούπολης, απαλλάσσεται από το ενοίκιο τού μαγαζιού της και βρίσκει καθημερινά τροφή και την στοργή την επιούσια… Κλαίω καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, όχι ως ευσυγκίνητος, αλλά ως άνθρωπος που τάσσεται συνειδητά υπέρ τής Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης… Αγαθοποιόν το πνεύμα που ποιεί φιλάνθρωπον έργον. Ευεργέτες τής ανθρωπότητας όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι που νοιάζονται αυτοθυσιαστικά για την βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως (κι όχι απλώς επιβιώσεως) στον πανέμορφο πλανήτη γη. Ζωή και επιβίωση ΔΕΝ είναι συνώνυμα. Κι η ζωή είναι ανεκτή μόνον όταν πνέει το φιλόστοργο αεράκι τής συμπάθειας. Υψηλή μαγειρική και συμπάθεια λοιπόν (όπως λέγαμε π

«Αγκαλιασμένοι είμαστε/ήμασταν» [Λέγε με Ισμαήλ, Τέσυ Μπάιλα] Σύνταξη: Νίκος Σαλτερής Λέγε με Ισμαήλ, Τέσυ Μπάιλα, Εκδόσεις Ψυχογιός  Απολαμβάνοντας την ανάγνωση του τελευταίου μυθιστορήματος της Τέσυ Μπάιλα, «Λέγε με Ισμαήλ». Ψυχογιός 2022, σκέφτηκα ότι ο αναγνώστης μπορεί να αναρωτηθεί, όπως το έκανα κι εγώ, ποιος ή ποιοι είναι οι κεντρικοί ήρωες της σύνθετης, εκτεταμένης, περίτεχνα δομημένης και άρτια αναπτυγμένης  τοιχογραφίας που η συγγραφέας συνθέτει για μια εποχή και έναν «τόπο» (ως χώρο και κοινωνία), που έχει χαθεί δυστυχώς ανεπιστρεπτί. Είναι μήπως το δίδυμο των παιδικών φίλων που μας παρουσιάζει με ενάργεια η Μπάιλα; Του μοναχικού διανοούμενου, βιβλιοπώλη και μανιακού αναγνώστη Έλληνα Ισίδωρου και του καλόκαρδου και κοινωνικού Τούρκου καφετζή Ισμαήλ, που η ακροτελεύτια φράση του «Λέγε με Ισμαήλ», κλείνει το βιβλίο, του δίνει τον  τίτλο του και, ταυτόχρονα,  παραπέμπει ευθέως στην αφετηριακή πρόταση του εμβληματικού Μπόμπι Ντικ  (ή η Φάλαινα), ενός από τα πλέον επιδραστικά μυ

Πιόνια άσπρα και μαύρα στη σκακιέρα των αφανών συναλλαγών Γράφει ο  Δημήτρης Φιλελές  //   Τέσυ Μπάιλα «Λέγε με Ισμαήλ», εκδ. Ψυχογιός   «Λέγε με Ισμαήλ» τιτλοφορείται το νέο μυθιστόρημα της Τέσυ Μπάιλα, που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ο τόπος που εκτυλίσσεται η ιστορία είναι το Πέρα, η αριστοκρατική ελληνική συνοικία της Πόλης. Ο εστιασμένος χρόνος είναι κατά κύριο λόγο ο Σεπτέμβρης του 1955, με το οργανωμένο ανθελληνικό μένος, τα αιματηρά περιστατικά και τα τραγικά επακόλουθα εκείνης της ταραγμένης περιόδου μέχρι και μια δεκαετία μετά. Πρόκειται για μυθιστόρημα κατά βάση κοινωνικό-ψυχογραφικό και κατ’ ανάγκη ιστορικό. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο σκιαγραφούνται με γραφίδα κυματιστή, όπως η θάλασσα του Βοσπόρου που εκπέμπει ερωτικούς ψιθύρους στα γυμνά πόδια της καλλίγραμμης Πόλης, οι ανθρώπινοι χαρακτήρες και οι μεταξύ τους σχέσεις, όπως αριστοτεχνικά πλάθονται από τη συγγραφέα. Μαζί με τα μεθυστικά αρώματα, τα μπαχαρικά, τους στεναγμούς των αμανέδων, τον παφλασμό των

  Ανάμνηση μιας κοινωνίας και μιας εποχής Γράφει η Λίλια Τσούβα στο Literature.gr Λέγε με Ισμαήλ   (Ψυχογιός, 2022). Πρόκειται για μια περίοδο δραματική όσον αφορά τον ελληνισμό. Περιλαμβάνει τις εξελίξεις που ακολούθησαν τη μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1923, τα γεγονότα του Σεπτέμβρη του 1955 στην Κωνσταντινούπολη και την καταστροφή των περιουσιών της ομογένειας, αλλά και τις απελάσεις του 1964, όταν οι τελευταίοι εναπομείναντες Έλληνες αναγκάστηκαν μέσα σε λίγες ώρες να φύγουν από την Τουρκία, έχοντας δικαίωμα να πάρουν μαζί τους μόνον πράγματα 20 κιλών και λίρες αξίας 20 δολαρίων («20 δολάρια, 20 κιλά»). Με φόντο την επώδυνη αυτή εποχή, η Μπάιλα στήνει έναν πανοραμικό πίνακα που συνενώνει αγαπημένες μνήμες των Ελλήνων της Πόλης, εξωραϊσμένες ίσως από την απόσταση του χρόνου, κοιταγμένες μέσα από τον φακό της ομορφιάς, αλλά και των θλιβερών διώξεων που ακολούθησαν. Τα στοιχεία που συγκινούν στο βιβλίο είναι η εστίαση στους απλούς ανθρώπους, στις μικροχα