Τέσυ Μπάιλα

Η Έλια Κουρή καταθέτει και μοιράζεται μαζί μας την κριτική της για το "Ουίσκι μπλε" Κάθε μυθιστόρημα επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις και κατά συνέπεια διαφορετικές αναγνωστικές ματιές. Σύμφωνα με αυτό το αξίωμα, το Ουίσκι Μπλε, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως το οδοιπορικό, η οδύσσεια και ο κύκλος ζωής των Ελλήνων του προηγούμενου αιώνα, υμνώντας τον άθλο τους –μέσα από πίκρες, βάσανα, φτώχεια, μιζέρια και ξεριζωμούς– για να χτίσουν μια καλύτερη ζωή, να παλέψουν για να κατακτήσουν τα όνειρά τους και μέσω αυτής της διαδικασίας να δοκιμάσουν τα όριά τους, τις αντοχές τους και να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους. Κεντρικό και κομβικό στοιχείο γύρω από το οποίο χτίζεται ο καμβάς του μυθιστορήματος αποτελεί η θάλασσα με το βαθύ μπλε χρώμα της, η οποία είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη ζωή του κεντρικού ήρωα, του Μιχάλη και με τη στόφα του ναυτικού. Η πορεία-περιπέτειά του ξεκινά από την Αίγυπτο και το Πορτ Σάιντ όπου περνά τ...

DE PROFUNDIS ΚΡΙΤΙΚΕΣ Διαβάζοντας το Ουίσκι Μπλε της Τέσυς Μπάιλα, του Πασχάλη Πράντζιου By Literature | Jan 10,  Όταν διαβάζω ένα μυθιστόρημα και αποφασίζω να μιλήσω γι’ αυτό, αποφεύγω να επικεντρωθώ στις πληροφορίες που συνιστούν τη μυθιστορηματική πλοκή, δεδομένου ότι θεωρώ πως ο αναγνώστης επιθυμεί να ανακαλύψει μόνος του, διαβάζοντας το βιβλίο, ποια είναι η αφετηρία και η εξέλιξη της ιστορίας. Προτιμώ να μιλώ για πράγματα που ανακαλύπτει κανείς μέσα από ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης του μυθιστορήματος που διαβάζει. Το Ουίσκι Μπλε της Τέσυς Μπάιλα ανήκει στα βιβλία που ξεχώρισα κατά τη χρονιά του 2014, που μας χαιρέτησε πριν λίγες μέρες. Με μια μόνο φράση θα έλεγα πως το βιβλίο αυτό εμένα μου άρεσε. Όλα μου τα χρόνια ως αναγνώστης ξεχώριζα τους συγγραφείς που διεισδύουν με τη ματιά τους στα προβλήματα της ανθρώπινης κοινωνίας και τα αναδεικνύουν με την πέννα τους μέσα από το συγγραφικό τους πόνημα. Εκεί ακριβώς βρίσκεται για μένα και η διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο που ...

Ο Πάνος Τουρλής γράφει  για το Ουίσκι μπλε και τον ευχαριστώ πολύ για την τόση γενναιοδωρία του. Η Τέσυ Μπάιλα, ένας ευτυχής συγκερασμός Καβάφη και Ομήρου, ανεβάζει τον πήχη της γραφής της ένα σκαλοπάτι ψηλότερα και μας χαρίζει το Ουίσκι μπλε, ένα αξέχαστο μυθιστόρημα με ένα από τα ωραιότερα εξώφυλλα που έχω δει σε βιβλίο. Νομίζετε ότι ο Οδυσσέας γύρισε στην Ιθάκη και στην Πηνελόπη του και η ιστορία τελείωσε εκεί; Κάνετε λάθος, ο Οδυσσέας γέννησε απογόνους που αναζητούν τη δική τους πατρίδα και ταξιδεύουν στις άκρες της γης ψάχνοντας το δικό τους μέλλον και αναζητώντας την άκρη της κλωστής που θα τους δέσει γερά με τη ζωή. Ένας τέτοιος απόγονος είναι και ο Μιχάλης του μυθιστορήματος, μια τσακισμένη σβούρα στην αλάνα του χρόνου που στριφογυρίζει από δω κι από κει, ανάλογα με τη φορά του ανέμου της μοίρας και την κλίση του εδάφους της τύχης. Ένας άντρας χαμένος στους δαιδάλους της καθημερινότητας, που ακούει τη φωνή της επίτευξης να αντηχεί στους τοίχους γύρω του και δεν καταφέ...