Ο Δημήτρης Στεφανάκης γράφει στο diastixo για "Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές"

Τα βιβλία που μας πείθουν, καθώς τα διαβάζουμε, ότι ο κόσμος αρχίζει και τελειώνει στα όρια των σελίδων τους, αξίζει κανείς να τα διαβάσει. Κι ένα τέτοιο βιβλίο έγραψε η Τέσυ Μπάιλα.
Το νέο της μυθιστόρημα, με τίτλο Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές, είναι, αν μη τι άλλο, ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα, από αυτά που ξέρει πια να οικοδομεί η συγγραφέας. Η Μπάιλα δεν παρέκλινε ούτε αυτή τη φορά από την αφηγηματική ρότα που εγκαινίασε με το βιβλίο της Το μυστικό ήταν η ζάχαρη – με τη διαφορά μόνο ότι εδώ μας αποκαλύπτεται μια Μπάιλα λιγότερο πομπώδης και λυρική από το Ουίσκι μπλε ή τις Άγριες θάλασσες. Με αυτή την έννοια η μυθιστοριογράφος αγγίζει την ευτυχή συνθήκη της ωριμότητας.
Μπροστά στον καθρέφτη των ιδεών, η Τέσυ Μπάιλα αναζητά περίπου τα ίδια είδωλα. Ο Θέμελης της Ζάχαρης μετεξελίσσεται στον Γιώργη, τον πατέρα του κεντρικού ήρωα. Ένας τέτοιος χαρακτήρας, συνεπής στις βουλές του κακού, απουσίαζε από τα δύο αμέσως προηγούμενα βιβλία της κι η πρόωρη αποχώρηση της Δανάης από την αφηγηματική σκηνή δεν προσφέρει τον εκρηκτικό συνδυασμό του ζευγαριού Θέμελη-Κατίνας. Από την άλλη, όμως, η συνεχής παρουσία του πρωταγωνιστή Ανέστη, που η γέννησή του σηματοδοτεί τη γέννηση ενός ολόκληρου αιώνα, προσφέρει μια κεντρική παρουσία η οποία συνέχει διαφορετικά επεισόδια, διαφορετικές εποχές και πρόσωπα.
Με αυτή την έννοια η μυθιστοριογράφος αγγίζει την ευτυχή συνθήκη της ωριμότητας
Από την παρουσίαση του βιβλίου στο Έναστρον
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ηρώων σε αυτό το μυθιστόρημα. Ο παππούς Λεωνίδας, η θεία Λουλουδιά και η Μυρσίνη αποτελούν την πατρίδα της παιδικής ηλικίας, η Χριστίνα και η Ισιδώρα τις μεταμορφώσεις των παθών και των επιθυμιών, κι όσο για τον Μικέλε, που είναι μια κατηγορία μόνος του, εκτός από αντικαθρέφτισμα του πρωταγωνιστή, παραμένει πόλος έλξης για τον αναγνώστη χάρις στην αυθόρμητα σαγηνευτική ψυχή του.
Συμβαίνουν τόσο πολλά σε έναν αιώνα Ιστορίας κι έρχεται η ζωγραφική του Ανέστη να τα κωδικοποιήσει όλα σε ένα παιχνίδι με τις σκιές, αλλά και με τη μνήμη. Ακόμα κι η επιλογή του αφηγητή είναι μια έκπληξη. Στο νέο μυθιστόρημά της, η Τέσυ Μπάιλα προσπαθεί να υπερβεί τον συγγραφικό της εαυτό.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ