Η Αφροδίτη Μαχαίρα γράφει για τις "Άγριες θάλασσες"

Το βιβλίο Άγριες θάλασσες αναφέρεται στην πραγματική ιστορία του αφανούς (από δική του επιλογή) ήρωα της Αντίστασης καπετάνιου Μιχάλη Χούμα!
Ο καπετάνιος, γεννημένος και μεγαλωμένος με τον ήλιο και την αλμύρα του Αιγαίου, ήταν ψυχή και πνεύμα ελεύθερο. Μην αντέχοντας την κατοχή διαφεύγει με το καΐκι του Ευαγγελίστρια στην Κύπρο και εντάσσεται στην συμμαχική οργάνωση ΜΙ9 διασώζοντας πολλούς σε όλη την διάρκεια του πολέμου!
Μετά το τέλος του πολέμου, κρύβει στο υπόγειο του σπιτιού του το ημερολόγιο του καϊκιού και αρνείται να διηγηθεί τα κατορθώματά του ακόμη και στην οικογένειά του. Μετά τον θάνατό του, το βρήκαν οι γιοι του κι έτσι έγινε γνωστή η ιστορία του.
Η κα Μπάιλα βασιζόμενη σε αυτό μας παρουσιάζει με υπέροχο τρόπο τον άνθρωπο – ήρωα! Αναφέροντας τα ριψοκίνδυνα ταξίδια του, τις αποστολές του, τις διαφυγές που έφερε με επιτυχία σε πέρας, σκιαγραφεί τον άνθρωπο Μιχάλη Χούμα! Πίσω από το σοβαρό, ανέκφραστο πρόσωπο και βλέμμα κρύβεται μια καρδιά που λαχταρά την ελευθερία αλλά και μια ψυχή ανθρώπινη! Σε κάθε αποστολή υπάρχει κίνδυνος και ο καπετάνιος νιώθει αγωνία και φόβο για τους ανθρώπους που έχει μαζί του. Νοσταλγεί το σπίτι και τα αδέλφια του. Ερωτεύεται την κόρη του συνδέσμου του στο Τσεσμέ, αλλά σαν έντιμος άνδρας, έχοντας επίγνωση των κινδύνων, κρατά κρυμμένα τα αισθήματά του μέχρι το τέλος. Όμως θα την παντρευτεί, θα κάνει οικογένεια μαζί της και θα ζήσει ευτυχισμένος.
Ποτέ δεν εξαγόρασε τον ηρωισμό του, ποτέ δεν ζήτησε αντάλλαγμα -αντίθετα αγωνίστηκε πολύ στη μεταπολεμική Ελλάδα να επιβιώσει μέχρι που αναγκάστηκε να αφήσει το νησί του και να μετακομίσει στον Πειραιά σαν καπετάνιος σε κότερο για να ζήσει την οικογένειά του.
Ένα βιβλίο ύμνος στην γνήσια ελληνική ελεύθερη ψυχή. Μια αποστολή του καπετάνιου ήταν και στο νησί μου την Κεφαλλονιά, για να μεταφέρει τον μοναδικό επιζώντα του υποβρυχίου ΠΕΡΣΕΥΣ που βυθίστηκε στα νότια του νησιού. Μέσα από τις αναφορές του για τα άτομα που έκρυψαν και βοήθησαν τον επιζήσαντα έμαθα πράγματα για τους συμπατριώτες μου, ανθρώπους που γνώρισα, που συνεργάστηκα, που δεν τα φανταζόμουν. Και αυτοί, κάποιοι μάλιστα εξέχοντα μέλη της τοπικής κοινωνίας με σπουδαίο κοινωνικό έργο, ουδέποτε μίλησαν ή καυχήθηκαν για τη δράση τους στην Κατοχή.
Το Άγριες θάλασσες είναι για εμένα ένας ύμνος στην ελληνική ψυχή, είναι η λογοτεχνική μορφή της Ιστορίας μας!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ