Η Μαίρη Κωνσταντούρου γράφει για το "Ουίσκι μπλε"

Και μόνο βλέποντας το εξώφυλλο του βιβλίου, ήξερα πως θα με παρασύρει. Ακούγοντας τους ομιλητές στην πρώτη παρουσίασή του σιγουρεύτηκα πως θα με ταξίδευε μακριά... Και τώρα που το διάβασα... Λυπάμαι που τελείωσε αυτό το όμορφο ταξίδι. Ένα γλυκόπικρο οδοιπορικό μαζί με τον ήρωα και την οικογένειά του, μία λογοτεχνική αλλά εντελώς ρεαλιστική γνωριμία με τον βασανισμένο Νεοέλληνα. Αίγυπτος, Σαντορίνη, Βέλγιο, Πειραιάς, Αμερική... Αγαπημένοι τόποι της πατρίδας μας που αναγκάστηκαν να παλέψουν με θεούς και δαίμονες. Αλλά και ξένα μέρη που έχουν ποτιστεί από τον ιδρώτα και το αίμα των αμέτρητων μεταναστών μας. Το "Ουίσκι Μπλε" σε μεθάει. Σε παρασύρει μαζί με τον ήρωά του και σε αφήνει να αιωρείσαι ανάμεσα στη νοσταλγία και την ελπίδα, στην καταστροφή και την ομορφιά, στον ξεριζωμό και την παλιννόστηση... Αιωρείσαι, μεθυσμένος από ένα γλυκό μπλε. Το περήφανο μπλε της Ελλάδας... Το σαρωτικό μπλε του πάθους... Το τρυφερό μπλε της αγάπης... Το μοναδικό μπλε της Τέσυς... Συγχαρητήρια, Τέσυ μου. Σε ευχαριστώ πολύ για το απολαυστικό ταξίδι που μου χάρισες!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ