Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ του Σκοτ Φιτζέραλντ




Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ του Σκοτ Φιτζέραλντ ή αλλιώς, πώς ένας Αμερικανός συγγραφέας αποδομεί, με γοητευτικό τρόπο και μέσα από ένα άρτιο μορφολογικά κείμενο, το Αμερικανικό Όνειρο και ανατρέπει όλο εκείνο το ιδεαλιστικό του υπόβαθρο, καταφέρνοντας ωστόσο να δώσει ένα μυθιστόρημα υψηλής ποιότητας.

Γεννημένος στη Μινεσότα του 1896 ο Φιτζέραλντ πλάθει έναν αρχετυπικό χαρακτήρα που αντιπροσωπεύει το Αμερικανικό Όνειρο, καθώς είναι το πρότυπο της προσωπικής ανέλιξης και επιτυχίας, μιας επιτυχίας που συντελείται μάλιστα μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο, μόλις τρία χρόνια. Και είναι περίεργο πως ενώ ο αποκτηθείς πλούτος του ήρωα είναι αποτέλεσμα ενός μάλλον ευκαταφρόνητου βίου που περιλαμβάνει λαθρεμπόριο και συναλλαγές με ανθρώπους του υποκόσμου, εντούτοις ο αναγνώστης δεν ταλαντεύεται ούτε για μια στιγμή και συνεχίζει αδιάλειπτα να γοητεύεται απ’ αυτόν και να συγκινείται από το ανυποχώρητο έρωτα που νιώθει για την Νταίζυ, μια γυναίκα σίγουρα κατώτερη των δικών του αισθημάτων. Κι όλα αυτά στην Αμερική της δεκαετίας του ’20, λίγο πριν το μεγάλο οικονομικό κραχ που επακολούθησε, μιας εποχής με οικονομική ανάπτυξη αλλά και με ανεπτυγμένη διαφθορά, άφθονου πλούτου και ηθικής κατάπτωσης, μιας εποχής γεμάτης αλκοόλ, υπερβολή, χλιδή, αμοραλισμό, πλημμυρισμένης από τη μουσική τζαζ. Η διαχρονικότητα του Μεγάλου Γκάτσμπυ είναι αναμφίβολη. Η νέα αστική τάξη της εποχής είναι η περίφημη Χαμένη Γενιά του 1920 και ο Φιτζέραλντ αυτή ακριβώς τη γενιά προβάλλει ως το φόντο της παρακμής. Είναι η εποχή των αλλαγών, της ποτοαπαγόρευσης, της απελευθέρωσης των ανθρώπων και της ηθικής και ο Φιτζέραλντ στήνει το σκηνικό του και παρουσιάζει με κινηματογραφικούς φωτισμούς τα στοιχεία της κοινωνικής υποκουλτούρας της εποχής.

Αν θέλαμε να χαρακτηρίσουμε με μια μόνο φράση το αριστουργηματικό αυτό βιβλίο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως το μυθιστόρημα της μεγάλης διάψευσης, αφού ο Φιτζέραλντ περιγράφει τελικά «τον τρόπο που καταρρέουν τα όνειρα» όταν αυτά γίνουν πραγματικότητα. Κι ενώ πολλοί θα μπορούσαν να πουν ότι ο Φιτζέραλντ έχει απλώς δημιουργήσει έναν ήρωα που κυνηγάει τελικά πάντα τον έρωτα, στην ουσία ο εμβληματικός Γκάτσμπυ είναι ένας ήρωας προφητικός, καθώς περιγράφει την υπερβολή μιας εποχής που οδήγησε στην Αμερική του οικονομικού κραχ του ’30 και είναι αναμφίβολα επίκαιρος όσο ποτέ μια και οι παραλληλισμοί με τα σημερινά δεδομένα είναι αναπότρεπτοι.

Αν θέλαμε να ορίσουμε τι ακριβώς συμβολίζει ο Γκάτσμπυ θα πρέπει να σταθούμε στο τι συμβολίζει πρωτίστως για τον ίδιο τον Φιτζέραλντ. Πρόκειται απλώς για μια λυρική αφήγηση που βρίθει από στοιχεία της αμερικανικής κουλτούρας και γι αυτό το λόγο μας γοητεύει η ανάγνωσή του, καθώς μας μιλάει για πράγματα οικεία της αμερικανικής νεωτερικότητας ή πρόκειται για ένα συνταρακτικό κείμενο που επιδίδεται σε αθέατες φαινομενικά, ωστόσο υπαρκτές, διακειμενικές αναφορές και επί της ουσίας μιλά για την ψευδαίσθηση της πραγματοποίησης κάθε ονείρου και γι αυτό το λόγο μας δονεί η ανάγνωσή του;

Ο Φιτζέραλντ χωρίς να ανήκει στους κύριους εκπροσώπους του μοντερνισμού όπως η Βιρτζίνια Γουλφ και ο Τζόυς για παράδειγμα απέχει εξίσου και από τον γνωστό έως τότε ρεαλισμό και κατορθώνει να δώσει ένα ιδιαίτερο προσωπικό ύφος στο έργο του. Κι ενώ δείχνει να κρατάει αποστάσεις από τον Γκάτσμπυ και ως συγγραφέας επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία ένας από τους ήρωές του, ο αναγνώστης που γνωρίζει την προσωπική ζωή του Φιτζέραλντ νιώθει τελικά πως ο συγγραφέας μέσα από τον ήρωα του παρουσιάζει και την προσωπική του διαδρομή προς τη φθορά, αντίστοιχη εκείνης του Αμερικανικού Ονείρου. Μια κοινωνία που βαδίζει προς την αναπόφευκτη χρεωκοπία κι ένας συγγραφέας που ο αλκοολισμός του τον μαγνητίζει προς την προσωπική του καταστροφή. Κι όλα αυτά τα στοιχεία δοσμένα σε έναν μοναδικό λογοτεχνικά ήρωα, τον υπέροχο, μεγάλο Γκάτσμπυ.
Από το http://www.thinkfree.gr/thinkculture/%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%BC%CF%80%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84-%CF%86%CE%B9%CF%84%CE%B6%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%BDΓράφει η Τέσυ Μπάιλα

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
kalispera sas , psaxnontas gia to "'glosiko" vrika tyxaia to blog , an thelete mporo na sas steilo ena mikro biblio pou anaferete sto thema kai to exo sto email mou.
Ο χρήστης Τέσυ Μπάιλα είπε…
Σας ευχαριστώ πολύ! Μπορείτε να το στείλετε στο tbailavaila@yahoo.gr
Καλά Χριστούγεννα!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ