Συνέντευξη στη Βένη Παπαδημητρίου




H Τέσυ Μπάιλα μας ξεναγεί στο "Παραμύθι της Βροχής" που φιλοδοξεί να είναι ταξίδι ψυχής για τον αναγνώστη

Written by Βένη Παπαδημητρίου on . Posted in ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Editorial από την Βένη Παπαδημητρίου για την Τέσυ Μπάιλα.Τέσυ Μπάιλα
Η αλλαγή του τρόπου ζωής, η φυγή, ορισμένες φορές, οδηγούν στην αυτογνωσία, στο να ανακαλύψει κανείς πως η ευτυχία, η εσωτερική ισορροπία, βρίσκεται σε πολύ απλά πράγματα, που δεν πάει ο νους του..
Σε μια ανθισμένη κερασιά, στον ήχο της βροχής, στα νερά μια λίμνης..
Μπορεί το ταξίδι σε μια άλλη χώρα, να οδηγήσει και σε ένα άλλο ταξίδι, βαθύτερο και ουσιαστικότερο, αυτό , μέσα στο είναι , στο εγώ, στα θέλω.. Να γιατρευτούν πληγές.. Να ανοίξει νέους ορίζοντες στο νου και στο πνεύμα. Να αλλάξει στάση και φιλοσοφία ζωής.. Να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το πεπρωμένο…
“Το παραμύθι της βροχής”, είναι το νέο μυθιστόρημα της Τέσυς Μπάιλα, ένα παραμύθι που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.. Η Τέσυ Μπάιλα, πέρα από όσα προανέφερα, έχει να προσφέρει πολλά στον αναγνώστη του βιβλίου της. Όλοι φανταζόμαστε τον πολιτισμό της μακρινής Ιαπωνίας, σαν κάτι το απόμακρο, εντελώς διαφορετικό από τον δικό μας, τον ελληνικό πολισμό. Κι όμως, εκείνη, ανακαλύπτει τα κοινά στοιχεία των δύο πολιτισμών και τα αναδεικνύει, με το δικό της τρόπο..
Μια διαφορετική γραφή, μαγευτική, αλλά και ρεαλιστική, μια διαφορετική προσέγγιση της αυτογνωσίας, της φυγής, της ανακάλυψης των βαθύτερων εσωτερικών αναγκών του ανθρώπου… Η πρώτη πλοκή, φέρνει μια νέα, στην πορεία του μυθιστορήματος, που καθηλώνει τον
αναγνώστη, μεταφέροντάς τον σε ένα άλλο χώρο, τόπο, τρόπο ζωής.. Μια γκέισα, θα συναντηθεί με την Ελληνίδα Χριστίνα και τα πεπρωμένα τους θα σφιχταγκαλιαστούν για πάντα…
Η Τέσυ Μπάιλα έχει σπουδάσει την ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού, έχει επισκεφθεί την Ιαπωνία και ο νους της, έκανε το δικό του ταξίδι.. Έπλεξε... στις σταγόνες της βροχής, στις κερασιές που ανθίζουν, στα ήρεμα νερά μιας λίμνης, ένα υπέροχο παραμύθι, που μας προσφέρει γνώση, προβληματισμό, αφύπνιση συνείδησης.. και.. κάνουμε ένα υπέροχο ταξίδι…
Η συνέντευξη μαζί της, ήταν κάτι περισσότερο από απολαυστική..
♦  Η Βένη Παπαδημητρίου συζητά αποκλειστικά με την Τέσυ Μπάιλα για το Womland.

1) Ποιά είναι η Χριστίνα; Ο χαρακτήρας της. Υπαρκτό ή πρόσωπο φανταστικό; Πως ξεκίνησε το ταξίδι της; Γιατί έφθασε τόσο μακριά στην Ιαπωνία; Είχε μέσα της υπαρξιακές αγωνίες και αναζητήσεις; Τι την οδήγησε να φθάσει εκεί που ανθίζουν οι κερασιές.. .. το νόημα της πρώτης βροχής…;
Η Χριστίνα είναι μια αρχαιολόγος, η οποία μετά από μια σειρά προσωπικών προβλημάτων που απειλούν τις ψυχικές της ισορροπίες, αποφασίζει να φύγει σε ένα ταξίδι μακρινό, ένα ταξίδι που την πηγαίνει στη μακρινή Ιαπωνία. Διαλέγει την φυγή, όχι για να οδηγηθεί σε μια προσωπική λύτρωση, αλλά ως το όχημα εκείνο που θα της επιτρέψει να φτάσει στην αυτογνωσία, θα την βάλει στο ιδιωτικό της μονοπάτι, που οδηγεί σε μια
συνάντηση με το πεπρωμένο που δεν θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί. Επί της ουσίας, η Χριστίνα είναι ο ένας πόλος της ιστορίας, εκείνος που σηματοδοτεί την ελληνική κουλτούρα. Πρόκειται για ένα σύμβολο, αυτό του ανθρώπου που πάντοτε επιζητά την πνευματική του ισορροπία, την αυτογνωσία την ρωμαλέα αυτοδιάθεση. Στο Παραμύθι της Βροχής η Χριστίνα ταυτίζει το ταξίδι της αυτό με την αυτογνωσία και την ελευθερία με
τη γνώση κι όταν πλέον επιστρέψει θα έχει βρει νέους δρόμους αισιοδοξίας για τη ζωή. Έτσι, επιλέγει να φύγει στην Ιαπωνία, επειδή μια μεγάλη φιλία την περιμένει. Ένας άνθρωπος που θα σταθεί δίπλα της και θα της δείξει εκ νέου τα πράγματα, κάνοντας την ικανή να βλέπει με νέα ματιά όλα όσα έως τότε καθόριζαν τη ζωή της, αναφέρει η Τέσυ Μπάιλα, προσθέτοντας: Αν και το βιβλίο είναι βασισμένο σε αληθινούς χαρακτήρες, η Χριστίνα είναι ένα μυθιστορηματικό πρόσωπο, κατασκευασμένο απολύτως από εκείνο το υλικό που χτίζονται οι ήρωες για να εξυπηρετήσουν τις προθέσεις ενός συγγραφέα.
2) Γιατί "Ταξίδι Ψυχής";;; - Τι ακριβώς θέλει να δείξει το ταξίδι αυτό στον αναγνώστη;
Tο Παραμύθι της Βροχής φιλοδοξεί να είναι πράγματι ένα ταξίδι ψυχής για κάθε του αναγνώστη, όπως είναι και για την ηρωίδα του. Η Χριστίνα είναι μια αρχαιολόγος που όμως τα σπουδαιότερα ευρήματα θα τα βρει ανασκάπτοντας εσωτερικά τον ίδιο της τον εαυτό. Τις αναμνήσεις της, τις πεποιθήσεις της, τα πιστεύω της. Έτσι, φέρνει στο φως λεπτομέρειες που δεν είχε ούτε καν φανταστεί ποτέ της. Κι αφήνεται να ταξιδέψει με τη
βοήθεια του Ιάπωνα φίλου της στα σοκάκια της προσωπικής ανασύνθεσης. Με πολύτιμο οδηγό της τη συσσωρευμένη, σε δυο τόσο μακρινούς πολιτισμούς, σοφία της ζωής, όπως υπήρξε στον Ελληνικό πολιτισμό κι όπως επιβιώνει στον Ιαπωνικό.
3) Η φιλία, είναι το κίνητρο;
Η φιλία όχι δεν είναι το κίνητρο της φυγής, γίνεται όμως ο απαραίτητος οδηγός επιβίωσης για τη βασική ηρωίδα. Στο βιβλίο άλλωστε οι ήρωες νιώθουν ότι “Ένα βλέμμα που στέκεται για μια στιγμή στα δικά σου μάτια και σου εκμυστηρεύεται τις αλήθειες του όλες. Που σου επιτρέπει να βυθιστείς στην προσωπική του θάλασσα, κι από κει να γευτείς και τη σκουριά και την αλμύρα του όλη. Κι όλα αυτά τόσο απόλυτα και ειλικρινά, τόσο αυθόρμητα, σαν να υπήρχε στη ζωή σου από πάντα αυτό το βλέμμα, κι αν τυχόν σου λείψει για λίγο να φαίνεται η ζωή πιο λίγη, πιο άχρωμη και συχνά ανυπόφορη, μισή, επειδή ένα ανθισμένο λουλούδι είναι η φιλία, μια ανάσα ζωής μοιρασμένη στα δυο!”.
4) Πως συνδυάζονται οι δύο πολιτισμοί της Ιαπωνίας και της Ελλάδας; Μπορούν να συνδυαστούν; Οι γκέισες και όλα αυτά τα εξωτικά της Ιαπωνίας, σου είναι γνώριμα; Έχεις πάει ως εκεί; paramythi tis vroxis
Το παραμύθι της βροχής που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Δοκιμάκης” είναι ένα βιβλίο που προσπαθεί να δείξει ακριβώς αυτό, πόσα κοινά δηλαδή, μπορεί να έχουν δυο τόσο μακρινοί πολιτισμοί, όπως είναι ο ελληνικός και ο ιαπωνικός και κατά πόσο μπορούν να συνδυαστούν. Η ιδέα να ασχοληθώ με ένα τέτοιο θέμα, σχηματίστηκε μέσα μου όταν πριν μερικά χρόνια επέστρεψα από το Τόκιο, στο οποίο είχα βρεθεί για την πραγματοποίηση ατομικής μου έκθεσης φωτογραφίας με θέμα: “Η Ελλάδα στο φως της Ποίησης του Οδυσσέα Ελύτη”. Τότε λοιπόν, άρχιζα να διαβάζω συστηματικά ο,τιδήποτε σχετιζόταν με την Ιαπωνία, καθώς το ενδιαφέρον μου γι αυτή τη χώρα είχε πολλαπλασιαστεί μετά την επίσκεψή μου αυτή. Είδα λοιπόν, ότι ενώ όλοι μας όταν φέρνουμε στο νου τη χώρα αυτή συνειρμικά προσανατολιζόμαστε στην εξωτική της πλευρά με τις γκέισες, τα χάρτινα φανάρια, το σούσι και τις πολύχρωμες βεντάλιες, ή την τεχνοκρατική της ανάπτυξη, στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν πολύ γοητευτικό και ιδιαίτερο πολιτισμό, ο οποίος κατά την εξελικτική του πορεία μέσα στους αιώνες έχει αναπτύξει κοινά χαρακτηριστικά με εκείνα που ανέπτυξε ο ελληνικός πολιτισμός κι αυτή η διαπίστωση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα για μένα. Εντυπωσιακό ήταν επίσης, το γεγονός ότι οι πρώτες απεικονίσεις του Βούδα στην Ιαπωνία παρίσταναν μια ανδρική μορφή, ίδια σχεδόν με τον δικό μας Θεό Απόλλωνα και ότι στην Ιαπωνία ακόμη και σήμερα αναβιώνουν γιορτές, όπως τα ανθεστήρια και λατρείες ολόιδιες με τις αρχαίες ελληνικές, που όμως εδώ έχουν πια σβήσει. Διαπίστωσα ακόμα ότι ο Πλάτωνας και ο Πυθαγόρας είχαν απασχολήσει τη σκέψη τους με τα ίδια ακριβώς ζητήματα που είχε ασχοληθεί ο Ιάπωνας Βούδας και όλοι μαζί είχαν μιλήσει για τα ίδια ακριβώς πράγματα καταδεικνύοντας τη φιλοσοφική τους σκέψη ως δρομοδείχτη σε μια πορεία φιλοσοφικού οίστρου της ζωής…….
…..Προσπάθησα λοιπόν να γράψω ένα μυθιστόρημα, για να μπορέσω προσωπικά, να καταλάβω και στη συνέχεια να επισημάνω ποιες συνθήκες μπορεί να διαμόρφωσαν παρόμοιες καταστάσεις σε τόσο μακρινούς μεταξύ τους κόσμους και να βρω να βρω πόσα κοινά μπορεί να έχουν οι δυο αυτοί πολιτισμοί και πόσο οι θρησκείες, οι οποίες αναπτύχθηκαν στο γεωγραφικό τους χώρο, μπορεί να έπαιξαν κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση αυτών των χαρακτηριστικών. Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι και οι δύο χώρες ανέπτυξαν τον πολιτισμό τους κυριολεκτικά βουτηγμένες μέσα στη θάλασσα και το φως του ήλιου και ίσως αυτοί οι δύο παράγοντες να καθόρισαν την πορεία τους.
5) Μια περίληψη του βιβλίου σου για να καταλάβει ο αναγνώστης τι θα διαβάσει.. 
Η Χριστίνα, μια νεαρή αρχαιολόγος έχοντας βιώσει την τραγική απώλεια ενός αγέννητου παιδιού, αποφασίζει ξαφνικά να παρατήσει δουλειά, γονείς και σύζυγο και να καταφύγει στην μακρινή Ιαπωνία, χωρίς να ενημερώσει οποιονδήποτε. Εκεί ζητά τη φιλοξενία του Τοσίο, τον οποίο είχε γνωρίσει σε ένα επαγγελματικό ταξίδι πριν από ορισμένα χρόνια κι από τότε διατηρούσαν τακτική επαφή. Αναζητά το πολύτιμο καταφύγιό της στη φιλία του κι εκείνος με έναν ιδιαίτερο και γοητευτικό τρόπο θα την εισάγει σε έναν άλλο τρόπο ζωής, όπου ο χρόνος κυλά με ρυθμούς διαφορετικούς και κυριαρχούν, η αρμονία, η τάξη, αλλά και η ιεραρχία. Όπου οι άνθρωποι ανακαλύπτουν την ομορφιά στα άνθη μιας κερασιάς, στα νερά μιας λίμνης, ή σε ένα κόκκινο γεφυράκι που αχνοφαίνεται μέσα στη βλάστηση που το περιβάλλει. Όπου το να πιεις ένα φλιτζάνι τσάι είναι ολόκληρη ιεροτελεστία. Ένα τρόπο ζωής που θα τη βοηθήσει να ξεπεράσει τα προβλήματά της και θα της δείξει πως η ζωή είναι μια τυχαία συνάντηση με το πεπρωμένο. Με την τεχνική του εγκιβωτισμού, μια δεύτερη ιστορία ξεκινά. Πρόκειται για την ιστορία της Χιρόκο, της ανιψιάς του Τοσίο, μιας γκέισας που γοητεύει τις συνοικίες του Κιότο, κρύβοντας επιμελώς το προσωπικό της μυστικό. Οι δυο γυναίκες θα έρθουν κοντά, σε μια μοιραία στιγμή της μοίρας, που τραγικά θα σφιχτοδέσει για πάντα τα πεπρωμένα τους.
6) “Το παραμύθι της Βροχής”... Συνήθως οι βροχές ξεπλένουν τα πάντα.. Το παραμύθι να μείνει αλώβητο από τη βροχή;;;
Κάθε παραμύθι μπορεί να παραμείνει αλώβητο από τη βροχή, αφού είναι φτιαγμένο από το υλικό των ονείρων. Η βροχή ωστόσο, αφήνει μια πιο διαυγή εικόνα όταν ο συνέρημος ήχος της σταματήσει. Καθαρίζει το τοπίο, αφήνοντάς το πιο κρυστάλλινο μπροστά στα μάτια μας και τότε, οι αλήθειες λαμπυρίζουν πιο όμορφες, καμιά φορά όμως και επώδυνες. 
7) Είναι το πρώτο σου βιβλίο; Αν όχι, γνώρισέ μας και τα άλλα σου βιβλία.. 
Το Παραμύθι της βροχής είναι το δεύτερο μου βιβλίο. Το πρώτο, Το Πορτρέτο της Σιωπής, κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 2009. Είναι ένα βιβλίο που μιλάει, επίσης, για τη φυγή ενός ανθρώπου με σκοπό την προσωπική του αυτοδιάθεση και την πορεία προς την αυτογνωσία. Έτσι, ο βασικός του χαρακτήρας είναι ένας άνθρωπος που επιλέγει να ταυτίζει τη μοναχικότητά του με τη μουσική και την ανεξαρτησία του με τη θάλασσα κι ορίζει τα δύο αυτά στοιχεία ως το προσωπικό του όριο ελευθερίας, το οποίο διεκδικεί με πάθος, διαλέγοντας να αποσυρθεί σε ένα ολότελα δικό του κόσμο, ένα ιδιωτικό μονοπάτι, στο οποίο θα βαδίσει εντελώς μόνος του. Ένας άνθρωπος φεύγει από το σπίτι του, από την οικογένεια του και όλα όσα του έχει ετοιμάσει κι αποφασίζει να γίνει μοναχός, όχι γιατί τον ενδιαφέρει ο ασκητισμός, αλλά επειδή επιλέγει το Άγιο Όρος ως τον τόπο που θα αποσυρθεί για να αναζητήσει τον εαυτό του. Η ζωή δεν θα του το επιτρέψει και μια σειρά ανατροπών θα τον οδηγήσει στη μόνη του αλήθεια, που δεν είναι άλλη από τη θάλασσα.
8) Έχεις σπουδάσει την Ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού. Στο βιβλίο αναφέρονται στοιχεία του πολιτισμού της Ελλάδας;
Στο βιβλίο γίνονται αναφορές στον Καζαντζάκη, τον Καβάφη, τον Πλάτωνα, τον Θουκυδίδη, τον Πυθαγόρα και τον Σοφοκλή με τον μύθο του Οιδίποδα. Νομίζω ότι πρόκειται για αντιπροσωπευτικά ονόματα του Ελληνικού Πολιτισμού, τον οποίο θεωρώ υποχρέωση μας να αγαπήσουμε όλοι μας ξανά, ιδιαίτερα στις μέρες μας, που η κρίση οικονομική, αλλά και ηθική μαστίζει τη χώρα μας.

Σύντομο βιογραφικό για την Τέσυ Μπάιλα
Η Τέσυ Μπάιλα γεννήθηκε στον Πειραιά, αλλά κατάγεται από τη Σαντορίνη. Σπούδασε μετάφραση λογοτεχνίας και Ιστορία Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο. Ασχολείται με τη φωτογραφία και ατομικές της εκθέσεις έχουν φιλοξενηθεί σε πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, αλλά και στην Αθήνα. Παράλληλα δημοσιεύει δοκίμια σε εφημερίδες και περιοδικά. Το Παραμύθι της βροχής είναι το δεύτερό της μυθιστόρημα.
Επικοινωνία με τη συγγραφέα στο: http://tbailavaila.blogspot.com
tesy baila
Έγραψαν για το βιβλίο "Το Παραμύθι της Βροχής"
1) Αφήνοντας πίσω την ρωμαλέα αθωότητα του “Πορτρέτου της Σιωπής” η Τέσυ Μπάιλα κάνει ένα λογοτεχνικό βήμα πιο μακρύ και από το ταξίδι της ηρωίδας της στην Ιαπωνία. Μυθιστόρημα προορισμένο να διαβαστεί και να αρέσει το «Παραμύθι της βροχής».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
2) Ένα ταξίδι στην Ιαπωνία για την Χριστίνα, την ηρωίδα του νέου βιβλίου της Τέσυς Μπάιλα, ένα ταξίδι για τον αναγνώστη σε έναν πολιτισμό φαινομενικά εξωτικό και ξένο, όπως όμως καταδεικνύει με ευαισθησία και γνώση η συγγραφέας, πιο κοντά μας απ' ό,τι υποψιαζόμαστε. Για άλλη μια φορά, η Τέσυ Μπάιλα μας ξαφνιάζει ευχάριστα και μας προδιαθέτει για υψηλές πτήσεις στο χώρο της λογοτεχνίας.
ΑΘΗΝΑ ΧΑΤΖΗ
Συγγραφέας, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πατρών, ΕΑΠ, ΑΠΚΥ

3) "Μετά την επιτυχία του Πορτρέτου της Σιωπής, η Τέσυ μας παρασύρει σε μια μαγευτική μυητική αναζήτηση μεταξύ Ελλάδας και Ιαπωνίας, μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, σε μία αξιοθαύμαστη βουτιά στα βάθη της Ελληνικής και της Ασιατικής φιλοσοφίας. Ένα μυθιστόρημα συγκλονιστικό.
ΖΙΛΜΠΕΡ ΣΙΝΟΥΕ
συγγραφέας -
μετάφραση: Μαριέττα Αυγερινού

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ