ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ από την ποιήτρια ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ


http://anagnoseispoiiton.blogspot.com/
Η σιωπή είναι από εκείνες τις αρετές, που χαρακτηρίζουν το ήθος ενός ανθρώπου. Ταξιδεύει η σιωπή, αφουγκράζεται, ψηλαφεί ουράνιους ήχους μ' ανοιχτά πανιά. Μια μακρινή πατρίδα, που αναζητά ν' ακουμπήσει, τους παφλασμούς της ψυχής. Είναι το φως σαν αγγίζει και φωτίζει τα λιμάνια του αγνωστικισμού και με χάδι πυρωμένο ζητά, να ζεστάνει την κρύα καρδιά.
Ποια στεριά, ποιο αστέρι, θα μπορέσει να φιλοξενήσει όλα εκείνα που απομακρύνουν κι απομακρύνονται από το βάρος ενός ρεαλισμού ασήκωτου; Ενοραματικές αναζητήσεις προσδοκούν αποδέκτες, στις δυνητικές καταδύσεις ενός απέραντου βυθού ακατέργαστων νοημάτων, για να αστράψει πορφυρογέννητος στην ταύτιση με την γνώση.
Είναι οι πυρήνες των συναισθημάτων που ρευματοδοτούν την έναρξη "σκληρών" αποφάσεων, ως να φθάσει η λύτρωση σε άγνωστο χρόνο. Είναι ο εξοστρακισμός του ασύνηθους συμπλέγματος από την αρχέγονη καταγωγή που με καταιγίδες ανατρέφεται. Είναι το πετρωμένο αμάλγαμα που σπινθηρίζει σε κάθε χτύπο ακόμα και στην πιο μικρή σμίλη, καθώς σμιλεύεται στον χρόνο.
"Το Πορτρέτο της Σιωπής" είναι το ταξίδι των λυγμών στις εκτάσεις της λύπης. Είναι η επιμονή για να υπηρετηθεί η εμμονή ενός πόθου αδιαπραγμάτευτου σε ξέφωτα θλίψης. Κι όσο κι αν η λογική προβάλλει τα δικά της επιχειρήματα, η συνειδητή επιλογή θα αποψιλώνει την νοσταλγία εκείνων που βίωσε, για χάρη εκείνων που θα βιώσει. Οι λογισμοί ήρεμα θα βαδίζουν σε ψιθύρους που κανείς ή ελάχιστοι άκουσαν.
Τα τόξα της ίριδας πρέπει να αποκαλυφθούν για να ζωγραφίσουν το ΝΑΙ της αναχωρητικής σιωπηλής διαλεκτικής στην τροχιά του χρόνου. Τα θαύματα θα ανακαλυφθούν εκεί που χωρούν οι προσεγγίσεις με το Θεϊκό της υπόστασης.
Από πια πέρατα θ' ακούσει ό ηρωικός Γιάννης το κάλεσμα που θα σπάσει τα σίδερα της μέρας και της νύχτας του, για να το ακολουθήσει ως την συμπαντική συνεύρεση μαζί του; Όλοι εμείς, οι αναγνώστες της δραματικής του πορείας, θα πορευτούμε μαζί στους βηματισμούς, ανακαλύπτοντας τον παράλληλο βηματισμό της δικής μας διαδρομής.
Άρρηκτο πεπρωμένο τον παρασέρνει σε μυστικιστικές αναζητήσεις, σε κείνο που δύσκολα φτάνεται, ανοίγοντας τα φτερά σ' ένα πέταγμα διαφορετικό, πέρα από τα συνηθισμένα. Σκληρό και δύσκολο ταξίδι στη νοτισμένη ξενιτιά της ψυχής του. Θα διανύσει υπερβαίνοντας σιωπές απόρθητες, κατηφορίζοντας έναστρες ενορχηστρώσεις σε άβατους χρόνους.

Θα υπερασπισθεί την αβεβαιότητα που θα γίνει επίγνωση στη βεβαιότητα του χρέους προς την αυτογνωσία. Τούτος ο ομιχλώδης πόθος πρέπει να διαλυθεί για να λάμψει ο ήλιος στην ακεραιότητα του προσωπικού του οράματος. Πίσω από τα υψώματα θνητών παραδείσων, αχνοφαίνονται οι παράδεισοι εκείνων, που πεθαίνουν αθάνατοι.

Αναζητείστε το στα βιβλιοπωλεία με ανοιχτά τα μάτια της ψυχής....

Σχόλια

Ο χρήστης Χρήστος Παπάς είπε…
καλησπέρα μόλις είδα αυτή την αναρτηση κι επειδή πριν λίγες μέρες διάβασα το βιβλίο σας έφτιαξα αυτό το μπλογκ για να μπορέσω να σας στείλω μήνυμα.
Συγχαρητήρια για το βιβλίο σας. Μεγαλειώδης ο χαρακτήρας του Χριστόφορου και θα πρεπε όλοι να σταθούμε σ αυτόν, νομίζει κανείς ότι είναι νιτσεικός χαρακτήρας και γι αυτό σπουδαίος και τόσο μόνος!
Συγχαρητήρια και στην κ Στρέζου για το κείμενο που έγραψε για το βιβλίο αυτό. Τελικά οι δυο ολοκληροι μηνες που περίμενα για να το αποκτήσω μια που δεν μπορούσα να το βρω ευκολα άξιζαν τον κόπο τελικά! σας εύχομαι καλή συνέχεια και περιμένω αυτή τη συνέχεια. συγχαρητήρια
Χρήστος Παπάς
Ο χρήστης Μαρία Πόντη είπε…
γεια σας κ. Μπάιλα. είδα και αλλού αυτη την ωραία κριτικη. Το πορτρέτο της σιωπής είναι το αγαπημένο μου βιβλίο!
Ο χρήστης Χρήστος Παπάς είπε…
Μάταια προσπαθώ εδώ και μέρες να αφήσω την κριτική μου στην σελίδα του εκδοτικού οίκου. Είναι αδύνατον!!!
το βιβλίο σας πάντως εξαιρετικό!
Θα ξαναπροσπαθήσω
Ο χρήστης popi είπε…
Tί να πρωτοπώ! Καθαρή Λογοτεχνία ! Απαράμιλλη Τέχνη ! Κατάθεση ψυχής σε λυρικό παραλήρημα χρωμάτων, μουσικής, θάλασσας κι ενός έρωτα που σε τραβάει στην άβυσσο.
Ο Χριστόφορος με τα πράσινα μάτια !
Μιά μορφή Απολλώνια, χαμένη στο φώς και τους ίσκιους, δοσμένος σ' ένα κυνήγι τραγικών αναζητήσεων, λουσμένος δροσιά και τρυφεράδα απόκοσμη, το σύμβολο τής αέναης πάλης του "πρέπει" και "θέλω".
Η Τέσυ Μπάιλα καταθέτει την ψυχή της στη "Σιωπή" και η σιωπή αναφλέγεται σε βροχή αστεριών, γίνεται φωνή βιολιού, τιτίβισμα αγάπης, γίνεται χρώμα και θαλασσινό νερό, γίνεται σεισμός ήχων και αντίλαλων.
Ευχαριστώ Τέσυ που με ταξίδεψες στ' άδυτα της Σιωπής σου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ