Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΜΕΣΟ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΜΙΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ


Την ελάχιστη στιγμή που αρκεί να ανοίξει ο φωτοφράχτης μιας φωτογραφικής μηχανής, για να καταγράψει το φως μια εικόνα και να τη μετατρέψει σε παγωμένη μνήμη, η φωτογραφία γίνεται ένας μοναδικός τρόπος εξωτερίκευσης αισθημάτων και συγκινήσεων.


Επειδή η φωτογραφία ως τέχνη και όχι ως ένα μέσο φευγαλέων και τυχαίων αντικατοπτρισμών, είναι η ίδια η στιγμή μιας αποτυπωμένης απουσίας. Καθώς ποτέ ξανά μια εικόνα δεν θα επαναληφθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ή φωτισμό κι έτσι παραμένει καταδικασμένη σε μια χάρτινη ακινησία έκτοτε και για πάντα.

Ο φωτογράφος καλείται να γίνει ο μύστης μιας μαγικής τέχνης με στόχο την τυχαία αποκάλυψη της ομορφιάς, την ακαριαία σύλληψη ενός στιγμιότυπου, εκφράζοντας όλο τον εκλεπτυσμό των συναισθημάτων του και μετατρέποντας τη φωτογραφική του μηχανή σε πλούσιο καλλιτεχνικό όργανο.

Κάπως έτσι λειτουργούν οι φωτογράφοι, όταν θέλουν να αποτυπώσουν τη δημιουργία οπτικής εικόνας και σύνθεσης με έναν τρόπο ιδιαίτερο, με μια ποιητική διάθεση θέασης των πραγμάτων και με την απόλυτη αίσθηση της αμεσότητας, καθώς μια φωτογραφία είναι η περίτρανη απόδειξη της αυτοψίας των πραγμάτων.

Οι φωτοευαίσθητες επιφάνειες γίνονται συχνά πεδία ανασυγκρότησης μιας ιδέας έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται στους όγκους, στα χρώματα, στα σχήματα που εναλλάσσονται μπροστά στα μάτια του φωτογράφου ως φευγαλέες εντυπώσεις, πριν τις αναπαρουσιάσει στο έργο του.


Οι φωτογραφικές του περιπλανήσεις απεικονίζουν τη διάθεσή του κάθε στιγμή, αλλά ταυτόχρονα καθορίζουν το βλέμμα του, τις γωνιές που εκείνο στέκεται για λίγο, καμιά φορά αναποφάσιστο ή διστακτικό, άλλοτε πάλι σίγουρο και διεισδυτικό, τον αισθητικό του προσανατολισμό και τις προεκτάσεις της γραφής του, μια και η φωτογραφία είναι ένα όργανο γραφής, με το οποίο ο φωτογράφος συγγράφει με έναν ιδιότυπο τρόπο το έργο του.

Κύριος πρωταγωνιστής το φως, αυτός ο αστάθμητος παράγοντας για κάθε φωτογραφική αποτύπωση ενός τοπίου, που έχει τη δύναμη να μεταβάλλει τα πάντα ανάλογα με τις διαθέσεις του. Είτε πρόκειται για το κατασταλαγμένο φως του δειλινού, που μεγεθύνει τις αντιθέσεις και δημιουργεί μια εικόνα ονειρικών αποχρώσεων είτε για το καταιγιστικό φως ενός γαλανού πρωινού, τα χρώματα δυναμώνουν τις εντυπώσεις κι ο φωτογράφος πρέπει να βρει έναν τρόπο να συνδιαλεγεί μαζί του και να συνεργαστεί, αντισταθμίζοντας σε μια θαυμαστή ισορροπία τις δυνατότητες που του δίνει κάθε φορά. Η εικόνα αποσύρεται τελικά και ο νους του θεατή μένει να ταξιδεύει στο εικονιζόμενο τοπίο, κατανοώντας την ομορφιά που του δίνεται, σε ένα ταξίδι εικόνων, αισθητικών αποχρώσεων και χρωματικών εντυπώσεων.


Κάπως έτσι ο φωτογράφος βλέπει και μεταχειρίζεται τα πράγματα, για να μπορέσει να περάσει από την τουριστική αποτύπωση μιας περιοχής στην καλλιτεχνική της ανάδειξη. Οι γωνίες λήψεις, η κατάλληλη χρήση της μηχανής, η εκμετάλλευση μιας σκιάς που παιχνιδίζει επάνω σε έναν τοίχο ή ένα χνάρι του ήλιου αποτυπωμένο επάνω σε ένα κόκκινο λουλούδι γίνονται αυτομάτως τα υλικά ενός δεξιοτέχνη που αγωνιά να αρπάξει από το φως κάτι μοναδικό, κάτι καταδικασμένο να μην επαναληφθεί ποτέ, που αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας σε ανύποπτο χρόνο και μαζί του γίνεται θεατή η ομορφιά.

Κι έτσι κάθε φωτογραφία έχει ένα χαρακτηριστικό τρόπο να προκαλεί την αισθητική συγκίνηση του θεατή και να γοητεύει τα μάτια του. Και ταυτόχρονα να εξυπηρετεί το σκοπό της: την αισθητική ωρίμανση του αποδέκτη που καλλιεργείται σταδιακά μέσα από μια μορφική ανασύνθεση των πραγμάτων και την αποτύπωσή τους επάνω σε μια χάρτινη, προσφερόμενη επιφάνεια.

Προσωπικά για μένα είναι ένας φωτεινότερος τρόπος με τον οποίο μου επιτρέπεται να φιλοτεχνώ κάθε φορά ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ της δικής μου εκφραστικής, καμιά φορά και ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ. Υπό αυτή την έννοια είναι εξίσου σημαντική για μένα, καθώς αποτελεί απλώς έναν άλλο τρόπο για να καταθέσω σε ένα κομμάτι λευκού χαρτιού ό,τι νιώθω.


Οιι φωτογραφίες είναι από τα εγκαίνια της της φωτογραφικής έκθεσης που βρίσκεται στο ΕΝΑΣΤΡΟΝ.

Σχόλια

Ο χρήστης Ρούλα Μουστάκα είπε…
Κυρία Τέσυ,
Φαντάζομαι θα ήταν εκπληκτική η έκθεση...Ζήλεψα με την καλή έννοια που δεν μπόρεσα να παραβρεθώ.Πολλά συγχαρητήρια και ελπίζω κάποτε να διοργανώσετε παρόμοια έκθεση και στη Θεσσαλονίκη.
Ο χρήστης Creep είπε…
Η φωτογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο καταγραφής ανάμνησης αλλά και ως τέχνη. Αρκεί να υπάρχουν τεχνικές γνώσεις.
Η φωτογραφία για μένα αποτελεί την πιο μελαγχολική μορφή τέχνης.
Καλή σας μέρα...
Ο χρήστης Sofia Voikou είπε…
Εύχομαι και σε πολλές - πολλές ακόμα εκθέσεις!!!
Ο χρήστης Τέσυ Μπάιλα είπε…
Ρούλα μου κάποια άλλη στιγμή καταφέρουμε και οργανώσουμε κάτι στη Θεσσαλονίκη. Σ ευχαριστώ πολύ, πολλά φιλιά
Ο χρήστης Τέσυ Μπάιλα είπε…
Σοφία μου σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!!!
Ο χρήστης Smaragdenia είπε…
Υπέροχες φωτογραφίες...
Ο χρήστης Τέσυ Μπάιλα είπε…
Σ' ευχαριστώ πολύ Σμαραγδένια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ