ΠΕΡΙ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ

ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΑΘΗΝΩΝ 8/11/09

Υπάρχει κάτι που αιώνες τώρα διατρέχει τις γενεές, ένα κύτταρο ζωής που κληροδοτήθηκε ατόφιο ως τις μέρες μας, όμοιο με το κύμα που έρχεται από την ίδια θάλασσα, αυτή των προγόνων μας.

 Ένας αναλλοίωτος φορέας κλασικών αξιών, που διαβαίνει την ιστορία της Ελληνικής ηθικής, ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ δρόμος. Το αγώνισμα που συγκινεί ιδιαίτερα, δονείται και δονεί όλο πάθος κι ευαισθησία, αγγίζει και αντιπροσωπεύει τη διαυγή τελειότητα, την οποία ο άνθρωπος αγωνίζεται διαρκώς να φτάσει.

Αν κάθε πολιτισμός χαράζει το δικό του δρόμο, για να περάσει ένα πολυσήμαντο νόημα τρόπου σκέψης, μια διακριτή οδό γνώσης που σηματοδοτεί τα ήθη και διευρύνει το νου, ο Μαραθώνιος, μια σελίδα ιστορίας παρμένη ατόφια από έναν πολιτισμό που ανέτειλε κι έλαμψε, σίγουρα συνιστά τον ελληνικό τρόπο νοηματοδότησης στην εξελικτική πορεία της παγκόσμιας κοινωνίας.

Ακάματος σύντροφος, ο ίσκιος της ιστορικήςσυνείδησης, ακολουθεί πιστά σε κάθε βήμα όλον εκείνο τον ωκεανό της ανθρώπινης ανομοιότητας, που ανταμώνει αρμονικά σε αγωνιστική συνύπαρξη, από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, στη μνήμη ενός πολυθρύλητου και πολυτίμητου Έλληνα, του Φειδιππίδη.

Σε μια ατελεύτητη και αδιάρρακτη σχέση με το μυστικό παρελθόν του, ο Μαραθώνιος αποτελεί τον ζωντανό εκείνο ιστό, που συνδέει τα πρόσωπα, όταν προσπαθούν  να προσεγγίσουν την ιδιαίτερη εκείνη φιλοσοφία που διαχρονικά τον συντροφεύει. Για τη φειδιππίδεια νίκη την οποία αναζητούν, οι δρομείς επιμένουν να ανταποκρίνονται πιστά στα βασικά ιδεώδη, στα γνωρίσματα εκείνα που συγκροτούν τον παρμένο από την αρχαιότητα συμβολισμό του.

Μνήμες γνήσια ελληνικές ξυπνούν στο άκουσμα και μόνο της λέξης Μαραθώνιος, μιας λέξης που κατάφερε να περάσει και να παραμείνει ίδια και απαράλλαχτη σε όλες τις γλώσσες, κομίζοντας μαζί της τον ελληνικό συμβολισμό της. Και απαιτείται μέγιστη διακύμανση συναισθήματος, για να μπορέσει κανείς να προσδιορίσει την ελληνική αντίληψη που πάλλεται, βαθιά ριζωμένη μέσα της.

Χρέος όλων μας, δρομέων και μη, όσων μπορούν ακόμα να αισθάνονται τη γοητεία που παγκόσμια ασκεί η αδιατίμητη αξία ενός τέτοιου φορέα, να είμαστε εκεί αύριο Κυριακή 8/11, για να συμπαρασταθούμε σε όλους όσοι θα αναβιώσουν το πνευματικό ήθος μιας σελίδας της ελληνικής ιστορίας και θα βιώσουν τρέχοντας το διαχρονικό αυτό κληροδότημα.

Έτσι κι αλλιώς,κάπου εκεί στο βάθος του αττικού ουρανού, ο Φειδιππίδης δρομαίος και γοργοπόδαρος, προπορευόμενος πάντα, θα ίπταται ως άλλος Έλληνας θεός, για να δίνει το ρυθμό στον εύμουσο βηματισμό των δρομέων για πάντα.

Το κείμενο είναι αφιερωμένο στον Δρόσο Βενετούλη και σε όλους τους φίλους δρομείς που αύριο θα τρέξουν στον Μαραθώνιο, αφιερωμένο όπως κάθε χρόνο στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη και ιδιαιτέρως στη φίλη μου Φατμά Μεμέτογλου που αύριο θα συμμετάσχει για πρώτη φορά στην ιστορική αυτή διαδρομή.

καλή επιτυχία σε όλους!