ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ στα ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ από την ΑΛΚΜΗΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η συγγραφική πένα της Τέσυ Μπάιλα, για άλλη μια φορά, περιγράφει με ευαισθησία και σεβασμό τα ιστορικά γεγονότα, που διαμόρφωσαν τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Στο νέο της μυθιστόρημα με τον τίτλο «Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές», ο μυστηριώδης άγνωστος αφηγητής παρακολουθεί και καταγράφει με «φωτογραφικό φακό» τον Ανέστη, από τη γέννησή του στο Ηράκλειο το 1898, μέχρι και το τέλος της ζωής του. Τον εύθραυστο ήρωα Ανέστη φορτωμένο με πάθη, συναισθηματικές συγκρούσεις, ανεκπλήρωτα όνειρα, μυρωδιές, χρώματα και λογιών λογιών σκιές, που δε διατυμπανίζουν την αλήθεια τους και κινούνται γρήγορα, όταν πέσει το πέπλο της νύχτας, συνοδοιπόρο με τα σημαντικά και ανεξίτηλα πρόσωπα και γεγονότα, που καθόρισαν την καλλιτεχνική του διάσταση.
Ένα μεστό, ολοκληρωμένο, συναρπαστικό και βαθιά συγκινητικό οδοιπορικό από την Κρητική Επανάσταση, την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, τους Βαλκανικούς πολέμους, τον Εθνικό Διχασμό και τα χαρακώματα στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Με ρεαλισμό, αληθοφάνεια, πιστότητα το συγγραφικό χέρι χειρίζεται με δεξιοτεχνία τον πρωταγωνιστή και τους δευτεραγωνιστές, που επηρέασαν τις επιλογές και τις αποφάσεις του. Από τον τρυφερό παππού Λεωνίδα, τη γλυκιά θεία Λουλουδιά, τη Μυρσίνη, τη λιγομίλητη Ισιδώρα, την παθιασμένη Χριστίνα, την ανοιχτόκαρδη κυρά Ευτέρπη, μέχρι και το αντικαθρέφτισμα του Ανέστη, τον Μικέλε με την αυθόρμητα σαγηνευτική ψυχή.
Ο φόβος, το σκοτάδι, η απογοήτευση, ο πόνος βρίσκουν καταφύγιο πάνω στο τελάρο και απεικονίζονται με γραμμές από κάρβουνο. Τα κοπανισμένα ρόδια και κρεμμύδια, το λιόζουμο, τα βρασμένα κάστανα και τα κοκκινολούλουδα θα καταφέρουν να φωτίσουν τις σκιές τελικά, θα δώσουν χρώμα, ένταση και νόημα στον πίνακα των αξιών της ζωής. Λυρικές εικόνες διάχυτες από φως και ποίηση σε καθηλώνουν και καλύπτουν απόλυτα και αποστομωτικά κάθε κενό.
«Μια σκιά τεράστια είναι ο φόβος, μα μονάχα όταν περπατήσει κανείς καταπάνω της μπορεί να τη δει να μικραίνει και τελικά να σβήνει, όπως συμβαίνει πάντα με τις σκιές».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές από τον Δημήτρη Κώτσο

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑΝ ΠΟΛΙΝ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ