Τέσυ Μπάιλα

Η Τέσυ Μπάιλα είναι από τους συγγραφείς που δεν βγάζουν βιβλίο κάθε χρόνο. Έτσι κάθε φορά ο χρόνος που μεσολαβεί για να πάρω στα χέρια μου το καινούργιο δημιούργημα της, με κάνει να αδημονώ και να το περιμένω με μεγάλη λαχτάρα. Είμαι λάτρης της γραφής της και της εξαιρετικής θεματολογίας που κάθε φορά επιλέγει να εντάξει στα κείμενα της. Τις νύχτες έπαιζε με της σκιές είναι ένα ιστορικό-κοινωνικό μυθιστόρημα με κέντρο τον άνθρωπο και την τέχνη, Με κινητήριο μοχλό τις περιστάσεις, αλλά και τις προσωπικές επιλογές σκιαγραφεί έναν εξαιρετικά ευαίσθητο και εύθραυστο ήρωα που ορίζει την ζωή του και τα βιώματα του μέσα από την τέχνη του, την ζωγραφική. Ο Ανέστης είναι ο κεντρικός πρωταγωνιστής.  Δίπλα στον Ανέστη όμως ξεχωριστοί δευτεραγωνιστές σημαδεύουν την ζωή του, σημαντικά και ανεξίτηλα. Δίνουν στην μορφή του την ουσία ενός διδακτικού και ολοκληρωτικού περάσματος σε έναν κόσμο με πολλά ψεγάδια και ελαττώματα. Με πολλά όμως παράλληλα δυνατά και σπουδαία ιδανικά που σκεπάζουν κάθε ίχ

Τα βιβλία που μας πείθουν, καθώς τα διαβάζουμε, ότι ο κόσμος αρχίζει και τελειώνει στα όρια των σελίδων τους, αξίζει κανείς να τα διαβάσει. Κι ένα τέτοιο βιβλίο έγραψε η Τέσυ Μπάιλα. Το νέο της μυθιστόρημα, με τίτλο  Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές , είναι, αν μη τι άλλο, ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα, από αυτά που ξέρει πια να οικοδομεί η συγγραφέας. Η Μπάιλα δεν παρέκλινε ούτε αυτή τη φορά από την αφηγηματική ρότα που εγκαινίασε με το βιβλίο της  Το μυστικό ήταν η ζάχαρη  – με τη διαφορά μόνο ότι εδώ μας αποκαλύπτεται μια Μπάιλα λιγότερο πομπώδης και λυρική από το  Ουίσκι μπλε  ή τις  Άγριες θάλασσες . Με αυτή την έννοια η μυθιστοριογράφος αγγίζει την ευτυχή συνθήκη της ωριμότητας. Μπροστά στον καθρέφτη των ιδεών, η Τέσυ Μπάιλα αναζητά περίπου τα ίδια είδωλα. Ο Θέμελης της  Ζάχαρης  μετεξελίσσεται στον Γιώργη, τον πατέρα του κεντρικού ήρωα. Ένας τέτοιος χαρακτήρας, συνεπής στις βουλές του κακού, απουσίαζε από τα δύο αμέσως προηγούμενα βιβλία της κι η πρόωρη αποχώρηση

Η συγγραφική πένα της Τέσυ Μπάιλα, για άλλη μια φορά, περιγράφει με ευαισθησία και σεβασμό τα ιστορικά γεγονότα, που διαμόρφωσαν τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Στο νέο της μυθιστόρημα με τον τίτλο «Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές», ο μυστηριώδης άγνωστος αφηγητής παρακολουθεί και καταγράφει με «φωτογραφικό φακό» τον Ανέστη, από τη γέννησή του στο Ηράκλειο το 1898, μέχρι και το τέλος της ζωής του. Τον εύθραυστο ήρωα Ανέστη φορτωμένο με πάθη, συναισθηματικές συγκρούσεις, ανεκπλήρωτα όνειρα, μυρωδιές, χρώματα και λογιών λογιών σκιές, που δε διατυμπανίζουν την αλήθεια τους και κινούνται γρήγορα, όταν πέσει το πέπλο της νύχτας, συνοδοιπόρο με τα σημαντικά και ανεξίτηλα πρόσωπα και γεγονότα, που καθόρισαν την καλλιτεχνική του διάσταση. Ένα μεστό, ολοκληρωμένο, συναρπαστικό και βαθιά συγκινητικό οδοιπορικό από την Κρητική Επανάσταση, την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, τους Βαλκανικούς πολέμους, τον Εθνικό Διχασμό και τα χαρακώματα στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγ

Διαβάζοντας το βιβλίο της κ. Μπάιλα, το βρήκα εξαιρετικό. Λάτρεψα τον τρόπο που αφήνει πάνω στο λευκό χαρτί κάθε λέξη, δημιουργώντας εικόνες, αρώματα, σκέψεις, συναισθήματα, μελωδίες. Η ποιητική της γραφή στην απόδοση του κειμένου μού δημιούργησε την επιθυμία να διαβάζω κάθε σελίδα αργά και με μεγάλη προσοχή, φοβούμενος μη χάσω τη μελωδία των λέξεων! Από τη στιγμή που πήρα το «Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές» στα χέρια μου έμεινα στο εξώφυλλο...μου έκανε εντύπωση που η συγγραφέας επέλεξε ένα πίνακα του Μονέ. Διαβάζοντας τις πρώτες του σελίδες με γοήτευσε ο λυρισμός, η ποιητικότητα, οι Κρητικοί ιδιωματισμοί...εικόνες και πρόσωπα εμφανίζονταν μπροστά μου. Οι λέξεις γινόντουσαν χρώμα, εικόνες φιγούρες που πέρναγαν μπροστά μου. Δυνατή ιστορία που βεβαιώνει πως ο Θεός δεν αφήνει κανένα πλάσμα του μόνο και χωρίς την παρουσία του. Στη ζωή του Ανέστη άνθρωποι όπως ο παππούς Λεωνίδας, η θεία Λουλουδιά, η θετή αδελφή του η Μυρσίνη, η κυρά Ευτέρπη, η Χριστίνα, ο Δημήτρης αλλά κυρίως η Ισιδώρα κ

Όσοι γνωρίζουν πρώτη φορά την συγγραφέα, Τέσυ Μπάιλα, θα ενθουσιαστούν, εκείνοι που την ξέρουν, απλά θα επιβεβαιώσουν πως πρόκειται για μια από τις κορυφαίες παρουσίες στη σύγχρονη νεοελληνική λογοτεχνία. Το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο «Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές», εκδ. Ψυχογιός, αποτελεί άλλο ένα εξαιρετικό βιβλίο της Τ.Μπάιλα στο οποίο συμφύρονται όλα εκείνα τα ζωτικά στοιχεία για την ανθρώπινη ύπαρξη -έρωτας, φιλία, αγάπη- πλεγμένα αριστοτεχνικά όμως στον ιστορικό ιστό μιας ξεχωριστής περιόδου για την Κρήτη και την Ελλάδα –από τα τραγικά γεγονότα στο Μεγάλο Κάστρο στις 25 Αυγούστου του 1898, την Ένωση της Κρήτης το Δεκέμβρη 1913, ως τα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο κεντρικός ήρωας, ο Ανέστης γέννημα-θρέμμα αυτής της πολυτάραχης περιόδου έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δικαιολογημένα τον αναδεικνύουν σε «επαναστάτη» της ζωής. Ένας άνθρωπος που μετουσιώνει τα ανυπέρβλητα εμπόδια της ζωής του σε τέχνη. Εκείνη την πρωτογενή μορφή τέχνης που του δίδαξαν ο Λεω

Ένα πολύ ξεχωριστό μυθιστόρημα της Τ. Μπάιλα που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό, είναι το «Τις Νύχτες Έπαιζε Με Τις Σκιές».       Αφηγείται τη ζωή του Ανέστη, ενός μεγάλου ζωγράφου που γεννήθηκε κοντά στο Ηράκλειο της Κρήτης, το 1898. Η δύσκολη γέννα, υπήρξε η αιτία του θανάτου της μητέρας του, της Δαναής, κάτι που προκάλεσε την οργή και την απέχθεια του πατέρα του προς το νεογέννητο. Ευτυχώς γι’ αυτόν, ο Ανέστης είχε τον παππού Λεωνίδα και τη θεία Λουλουδιά, που τον μεγάλωσαν με αγάπη και τον προστάτευαν-όσο μπορούσαν-από την οργή του πατέρα του, που όσο περνούσε ο καιρός γινόταν όλο και πιο αγροίκος. Ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να τον ηρεμήσει, η Δαναή, είχε φύγει από τη ζωή. Μάλιστα, δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι την κλίση και την αγάπη που είχε ο γιος του για τη ζωγραφική. Όταν έφτασε στην εφηβεία, απηυδισμένος από την κακομεταχείριση, το έσκασε από το πατρικό του και πήγε στα Χανιά. Και μάλιστα έτυχε η μέρα εκείνη να είναι η 1 η  Δεκεμβρίου του 1913, όταν έγινε η επίσημη

“Άγριες θάλασσες» και «Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές» – εκδόσεις Ψυχογιός Η  Τέσυ Μπάιλα  εργάζεται στο χώρο της λογοτεχνίας πολλά χρόνια. Και δεν χρησιμοποιώ το ρήμα «εργάζομαι» τυχαία. Είναι εργάτης του λόγου και της γραφής, δουλεύει με μαεστρία στο πεδίο αυτό. Είναι μια συγγραφέας που, όταν δεν αρκείται να γράφει τα δικά της βιβλία, γράφει κείμενα και μελέτες για τα βιβλία των άλλων, τα οποία εντωμεταξύ έχει φροντίσει να τα μελετήσει∙ διότι δεν διαβάζει απλώς η Τέσυ, μελετάει, εμβαθύνει. Συνεργάζεται με λογοτεχνικούς ιστότοπους και εφημερίδες και θεωρώ πως, η γραφή της είναι από τις πιο έγκυρες και σοβαρές τόσο στο πεδίο της παρουσίασης ενός βιβλίου όσο κυρίως στο δύσκολο έργο της κριτικής. Συνομιλεί με πεζογράφους και ποιητές εκμαιεύοντας από αυτούς λόγια και σκέψεις τα οποία φιλοσοφούν γενικότερα τη λογοτεχνία, δεν περιορίζονται στα στενά όρια της συνέντευξης∙ κατά κάποιο τρόπο η Τέσυ «προσφέρει» στον συνομιλητή της μια λευκή κόλλα χαρτί και η ίδια σιωπά με σεμνότητα ώστε ν

Φωτογραφία: Άγγελος Πετρουλάκης Ο πόλεμος κόβει τις κλωστές  που συγκρατούν τη ζωή μας.  Εμείς γινόμαστε μαριονέτες στα χέρια του.  Και μάθαμε να βλέπουμε τις κινήσεις της μαριονέτας, αλλά δεν μπορούμε να δούμε ποια χέρια  κρατούν τα σχοινιά και τις ρυθμίζουν… γράφει ο   Άγγελος Πετρουλάκης Ο κόσμος τού μυθιστορήματος ενίοτε αντιγράφει τη ζωή, αλλά συχνά και η ζωή αντιγράφει πολλές από τις πτυχές του. Όταν ο συγγραφέας δίνει στη μυθοπλασία όλα τα δομικά στοιχεία τού ρεαλισμού, όπως η Τέσυ Μπάιλα στο τελευταίο της μυθιστόρημα «Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές», τότε το οικοδόμημα γίνεται στέρεο και, όπως στην περίπτωση της Μπάιλα, ιδιαίτερα γοητευτικό. Ένα μυθιστόρημα που εξελίσσεται σε τρία επίπεδα: στην Αμμουδάρα, μια ακτή τής Κρήτης, στον Πειραιά και στο μέτωπο της Μακεδονίας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πίσω από την Αμμουδάρα, στο φόντο, το Ηράκλειο και τα Χανιά, με τη συγγραφέα να δίνει με πειστικές πινελιές σημαντικά ψήγματα των δραματικών γεγονότων που προηγήθηκαν τη